Przymusowe „szczepienia” w Polsce? JEST WYJŚCIE!

ANDRZEJ TOMICKI
Opublikowany 23 lis 2020

„Hannah R.

Jest jeszcze jedno wyjście: od zaraz wszyscy ściągamy te maski, otwieramy restauracje, fitness, biblioteki, muzea, kina i normalnie żyjemy. Wtedy ani policja ani sanepidy nie dadzą rady. Ale musimy to zrobić wszyscy i nie stosować się do ich durnych rozporządzeń.”
adres komentarza

„OM OM

We Francji są ludzie, którzy żyją w takich osadach. Wspólnie tworzą, budują, dzielą się tym co mają. Czasem się wypowiadają w telewizji. Są to ludzie, którzy świadomie wybrali takie życie. Niestety cały czas są nękani przez system. Proponowano im aby zostali rolnikami, nie zgodzili się, bo nie chcą uczestniczyć w systemie. To jednego dnia przyjechał ciężki sprzęt i wszystko co Ci ludzie zbudowali (domki, bibliotekę itd.) rozwalił. Ale nie poddają się, zbudowali ponownie i będą budować. Nazywają się ZADISTE. Jednak gdy będzie takich ludzi więcej, bardzo dużo…„
adres komentarza

„Agata Woźniak

Niezależnie od przymusu szczepień, myślę, że życie w osadzie rodowej jest koleją rzeczy w wyniku rozwoju świadomości. Ja również w takiej zamieszkam.„
adres komentarza

„Dawid Staszkiewicz

Masz pomysł jak pozyskać fundusz na podstawy czegoś takiego. Proszę o kontakt. Posiadam ziemie„
adres komentarza

„Izabela Popińska

Powstaje już w PL Królestwo Wolnych Słowian, o innych na razie nie słyszałam”
adres komentarza

„Majki Majk

W całej Polsce będą powstawały osady”
adres komentarza

—
od mg: wszystkim tym, którzy uwierzyli „zapewnieniom” rządu, że „szczepienia” „będą dobrowolne„, przypominam o programie Protokołów Mędrców Syjonu (poniżej) realizowanym punkt po punkcie już przez ponad 100 lat, o przygotowanej i tylko czekającej na użycie ustawie 1066 i o tej procedurze rozesłanej służbom mundurowym w Polsce!

—

„Protokoły Mędrców Syjonu”

Przedmowa

Szczególnie kontrowersyjny dokument, którego tytuł jest całkowicie mylący
oraz doprowadzający wielu Żydów do szału. Oczywiście podaje się światu, że
jest to fałszerstwo. Fałszerstwo czego? Gdzie jest oryginał? Są tacy, którzy
argumentują, że jest to plagiat Maurycego Joli. Po bliższym zbadaniu sprawy
okazuje się, że Protokoły są jeszcze starsze, znacznie starsze i niewiele mają
wspólnego z Jolim.

Nie traćmy wiec czasu na dociekania ich pochodzenia. Nie w tym rzecz!

Wartość „Protokołów” leży nie w ich pochodzeniu, ale w ich treści!

Mamy więc dwa plany – „Plan trzech wojen”, oraz „Protokoły”.

„Plan trzech wojen” przewiduje trzy wojny
poprzedzające NWO oraz zniszczenie Judaizmu. 

Protokoły planują 
Antychrysta oraz są w większości detalicznym wyjaśnieniem „Planu
Trzech Wojen” oraz planem zniszczenia Chrześcijaństwa..

Protokoły są planem Masonerii religii
lucyferiańskiej – ostatnim ich edytorem był Albert Pike.

---

 

„Protokoły Mędrców Syjonu”

czyli…

Protokoły Lucyfera

Wykład I

Słuszny sąd o ludziach – Prawo polega na sile –
Wolność jest ideą; wolnomyślność – Złoto i wiara – Samorząd, a despotyzm
kapitału – Wróg wewnętrzny – Tłum i anarchia – Polityka, a moralność – Syjońskie
zasady rządzenia – Prawo silniejszego – Niezwalczona władza syjońska – Cel
uświęca środki – Ślepy tłum – Abecadło polityczne – Waśnie partyjne –
Samowładztwo najwłaściwszą formą rządu – Alkoholizm, klasycyzm, prywata – Zasady
i podstawy rządu syjońskiego – Terror – Wolność, równość, braterstwo – Zasada
rządu dynastycznego – Zniesienie przywilejów arystokracji i gojów – Nowa
arystokracja – Wychowanie psychologiczne – Abstrakcja wolności – Możność zmiany
przedstawicieli narodu

§ 1. Słuszny sąd o ludziach

Ludzie o popędach złych są znacznie liczniejsi od zacnych, toteż najlepsze
wyniki w rządzeniu ludźmi osiągnąć można przy pomocy gwałtu i strachu, nie
zaś w drodze rozpraw akademickich. Każdy człowiek dąży do władzy, każdy
pragnąłby zostać dyktatorem, gdyby tylko mógł, lecz jednocześnie rzadko kto nie
byłby gotów poświęcić dobra ogólnego dla celów osobistych.

§ 2. Prawo polega na sile

Co poskramiało zwierzęta drapieżne, zwane ludźmi? Co kierowało dotychczas
nimi? W okresie kształtowania się ustroju społecznego ludzie ulegali sile ślepej
i brutalnej, następnie zaś prawu, które nie jest niczym innym, jak tąż samą
siłą, lecz zamaskowaną. Stąd wniosek, że według praw natury istotą prawa jest
siła.

§ 3. Wolność jest ideą; wolnomyślność

Wolność polityczna jest ideą, nie zaś faktem. Ideę tę trzeba umieć
stosować wówczas, kiedy zachodzi potrzeba zjednania dla swojej partii sił narodu
przy pomocy przynęty ideowej, o ile partia ta zamierza zwalczyć inną, stojącą u
steru władzy. Zadanie staje się znacznie łatwiejsze, jeżeli przeciwnik zarazi
się również ideą wolności, czyli tak zwaną wolnomyślnością, dla której czyni
ustępstwa kosztem siły. Wówczas uwydatnia się triumf teorii naszej: natychmiast
ręka nowa według praw natury chwyta porzucone wodze władzy, bowiem ślepa siła
narodu nie może się ani dnia jednego obyć bez kierownictwa, nowa zaś władza
tylko zajmuje miejsce dawnej, zwątlałej wskutek wolnomyślności.

§ 4. Złoto i wiara

W naszych czasach miejsce władców liberalnych zajęła władza złota. Były
czasy, kiedy rządziła wiara.

§ 5. Samorząd, a despotyzm kapitału

Idea wolności jest niezniszczalna, bowiem nikt nie umie korzystać z niej w
sposób umiarkowany. Wystarczy dać narodowi na czas pewien prawo rządzenia
sobą, by naród rozpuścił się zupełnie. Z tą chwilą zaczynają się waśnie
wewnętrzne, nabierające wkrótce formę walk socjalnych, w których państwa spalają
się, a znaczenie ich obraca się w popiół.

Czy dane państwo niszczeje wskutek wstrząśnień własnych, czy też waśnie
wewnętrznie oddają to państwo pod władzę wrogów zewnętrznych, należy w każdym
razie uważać je za zgubione; jest ono w naszej mocy. Despotyzm kapitału,
pozostającego wyłącznie w naszym ręku, podaje słomkę, której państwo to, chcąc
nie chcąc, trzymać się musi, bowiem w razie przeciwnym stacza się w przepaść.

§ 6. Wróg wewnętrzny

Gdyby ktoś z głębi swej duszy liberalnej powiedział, że rozumowanie podobne
jest nienormalne, zapytam wówczas: jeżeli państwo posiada dwu wrogów i jeżeli w
stosunku do wroga zewnętrznego wolno mu i nie jest uważane za nienormalne
używanie wszelkich środków walki, jako to: nie wtajemniczać przeciwnika w plany
ataków, czy obrony, napadać nań w nocy, lub przy użyciu sił przeważających, to
na jakiej zasadzie można uważać za niedopuszczalne lub niemoralne używanie tych
samych środków walki w stosunku do gorszego wroga, gwałcącego ustrój społeczny i
pomyślność?

§ 7. Tłum i anarchia

Czy logika i rozum pozwalają mieć nadzieję pomyślnego rządzenia tłumami przy
pomocy perswazji rozsądnych i porozumienia, jeżeli istnieje możność opozycji
nawet bezmyślnej, lecz dogadzającej narodowi, rozumującemu powierzchownie?
Rządząc się wyłącznie poziomymi namiętnościami, zwyczajami, tradycjami oraz
teoriami sentymentalnymi, ludzie z tłumu i tłum ludzki ulegają herezji
partyjnej, stojącej na przeszkodzie wszelkiemu porozumieniu, nawet opartemu na
gruncie perswazji najrozsądniejszych. Wszelka decyzja tłumu zależna jest od
przypadkowej lub sztucznie stworzonej większości, nieświadomej tajników polityki
i zdolnej powziąć decyzję, będącą zarodkiem anarchii w rządzeniu.

§ 8. Polityka, a moralność

Polityka nie ma nic wspólnego z moralnością. Władca, powodujący się
moralnością, nie jest politykiem i jako taki nie może być pewny swego tronu.

§ 9. Syjońskie zasady rządzenia

Kto pragnie rządzić, musi tym samym uciekać się do podstępów i obłudy.
Wielkie cnoty narodu – szczerość i uczciwość – są wadami w polityce, bowiem
łatwiej i pewniej, niż wróg najpotężniejszy, strącają władców z tronu. Cnoty te
powinny być właściwością państw gojów, my zaś w żadnym razie nie powinniśmy
powodować się nimi.

§ 10. Prawo silniejszego

Prawo nasze polega na sile. Wyraz ,,prawo” zawiera w sobie myśl
abstrakcyjną i niczym nie dowiedzioną. Wyraz ten nie oznacza nic innego jak
tylko: dajcie mi, czego chcę, bym w ten sposób posiadł dowód żem silniejszy od
was.

Gdzie się zaczyna prawo? Gdzie się ono kończy? W państwie o źle zorganizowanej
władzy, o prawach bez wyrazu, rządzonym przez władcę pozbawionego
indywidualności wskutek nadmiaru praw, powstałego z powodu liberalizmu, znajduje
się źródło nowego prawa, a mianowicie: rzucenia się na zasadzie prawa
silniejszego, rozbicia całego istniejącego układu, pogwałcenia praw przebudowy
gmachu społecznego, by wreszcie stać się władcą wszystkich, którzy oddali na
użytek mój swe prawa siły, zrzekłszy się ich dobrowolnie w myśl zasad
liberalnych.

§ 11. Niezwalczona władza syjońska

Władza nasza przy obecnym chwianiu się wszystkich władz, stanie się więcej od
nich niezwalczona, bowiem pozostanie niewidoczna aż do chwili, kiedy umocni się
o tyle, że żaden postęp nią nie zachwieje.

§ 12. Cel uświęca środki

Chwilowe zło, które obecnie zmuszeni jesteśmy popełniać, stanie się źródłem
dobra, a mianowicie – władzy niezachwianej. Ona przywróci prawidłowy bieg
mechanizmowi życia narodów, zepsutemu przez liberalizm. Wynik uświęca środki.
W planach naszych winniśmy zwrócić uwagę nie tyle na to, co dobre i moralne, ile
na to, co potrzebne i użyteczne. Mamy do wykonania plan, określający zgodnie z
zasadami strategii linię, od której odstąpić nam nie wolno bez ryzyka narażenia
na ruinę pracy wielowiekowej.

§ 13. Ślepy tłum

Aby opracować plan działań celowych, należy z jednej strony wziąć pod uwagę
podłość, niestałość i chwiejność tłumu, jego niezdolność pojmowania, z drugiej
zaś – szanować warunki życia własnego i pomyślności własnej. Należy zrozumieć,
że potęga tłumu jest ślepa, nierozumna, niezdolna do rozważania, nasłuchująca
na wszelkie strony. Ślepy nie może prowadzić ślepych i nie zawieść ich na
brzeg przepaści, a więc jednostki spośród tłumu, parweniusze z ludu, nawet
genialnie mądrzy, lecz nie znający się na polityce, nie mogą występować w
charakterze kierowników tłumu bez prowadzenia do zguby całego narodu.

§ 14. Abecadło polityczne

Jedynie osobnik, przygotowany od dzieciństwa do samowładztwa, zdolny jest
pojąć wyrazy, zbudowane z liter politycznych.

§ 15. Waśnie partyjne

Naród pozostawiony samemu sobie, czyli parweniuszom z własnego społeczeństwa,
sam siebie doprowadza do ruiny wskutek waśni partyjnych, wywołanych przez
ubieganie się o władzę i godności oraz wskutek wypływających z tego zaburzeń.
Czyż możliwe jest, by masy ludowe spokojnie, bez zawiści, rozważyły i załatwiły
sprawy kraju, których nie wolno łączyć z widokami osobistymi? Jest to nie do
pomyślenia, bowiem plan rozbity na tyle części, ile głów liczy tłum, przestaje
być całością i wskutek tego staje się niezrozumiały i niewykonalny.

§ 16. Samowładztwo – najwłaściwszą formą
rządu

Tylko w umyśle samowładcy mogą wytworzyć się plany rozległe i jasne w
kolejności regulującej cały mechanizm maszyny państwowej. Z powyższego
wywnioskować należy, że celowe w sensie dobra kraju rządy, winny być
skoncentrowane w ręku jednej osoby odpowiedzialnej. Bez despotyzmu bezwzględnego
nie może istnieć cywilizacja, wprowadzona nie przez masy lecz przez ich
kierownika, ktokolwiek byłby nim. Tłum, to barbarzyńca, ujawniający przy każdej
sposobności swe barbarzyństwo. Skoro tylko tłum zdobędzie wolność, przemienia
się ona wkrótce w anarchię, która w istocie swej jest stopniem najwyższym
barbarzyństwa.

§ 17. Alkoholizm, klasycyzm, prywata

Spojrzyjcie na odurzone wódką zwierzęta, do której użycia nadmiernego prawo
otrzymywane jest razem z wolnością. Czyżbyśmy mieli pozwolić, by i ,,nasi”
doszli do podobnego stanu? Narody gojów odurzone są przez napoje wyskokowe.
Młodzież ich zatraciła inteligencję wskutek klasycyzmu i wczesnej rozpusty, do
której podjudzana była przez agentów naszych w postaci guwernerów, lokajów,
guwernantki w domach zamożnych, kelnerów i kobiet naszych w miejscach rozrywek
gojów. Do liczby ostatnich włączam również tak zwane ,,damy z towarzystwa”,
które są dobrowolnymi naśladowczyniami tamtych pod względem zbytku i rozpusty.

§ 18. Zasady i podstawy rządu syjońskiego

Hasłem naszym jest siła i podstęp. W sprawach polityki zwycięża tylko
siła, zwłaszcza jeśli ukryta jest poza zaletami, niezbędnymi dla mężów stanu.
Gwałt powinien być zasadą, złożyć korony u stóp przedstawicieli jakiejś nowej
potęgi jest to zło, stanowiące jedyny środek osiągnięcia celu, którym jest
dobro. Toteż nie powinniśmy się cofać przed korupcją pieniężną, oszustwem i
zdrada, o ile ma to dopomóc do osiągnięcia celu naszego. W polityce
należy umieć brać bez wahania własność cudzą, jeżeli przy jej pomocy zdobędziemy
uległość i władzę.

§ 19. Terror

Państwo nasze, krocząc drogą podboju pokojowego, ma prawo zastąpienia
okropności wojny przez mniej dostrzegalne, ale więcej celowe egzekucje, przy
których pomocy należy podtrzymywać terror, uosabiający do ślepego posłuszeństwa.
Sprawiedliwa, lecz nieubłagana surowość, stanowi najważniejszy czynnik siły dla
państwa; nie tylko dla zysku, lecz również w imię obowiązku, dla zwycięstwa
przyszłego, musimy być wierni programowi gwałtu i obłudy. Zasada wyrachowania
jest o tyle silna, o ile i środki, których używa. Dlatego też nie tyle przy
pomocy samych środków, ile dzięki doktrynie bezwzględności osiągniemy triumf i
oddamy wszystkie rządy we władanie pańszczyźnie naszego ,,nadrządu”. Wystarczy,
by wiedziano, że jesteśmy nieubłagani, a ustaną zaraz wypadki nieposłuszeństwa.

§ 20. Wolność, równość, braterstwo

Było to jeszcze w czasach starożytnych, kiedy to po raz pierwszy rzuciliśmy
narodowi wyrazy: ,,wolność, równość, braterstwo”, wyrazy od tej chwili tyle razy
powtórzone przez papugi bezmyślne, które ze wszystkich stron zleciały się na tę
przynętę. Wraz z nią uniosły dobrobyt świata, istotną wolność jednostki, tak
chronioną dawniej od ucisku tłumu. Rozumni rzekomo, inteligentni goje, nie
wyczuli abstrakcyjności wyrazów wypowiedzianych, nie spostrzegli, że w naturze
nie ma również i nie może istnieć wolność, że natura sama ustaliła nierówności
rozumów, charakterów i zdolności, jak równości i podległości prawom swoim.
Nie rozumieli, że tłum to potęga ślepa, że parweniusze, wybrani spośród tłumu do
objęcia rządów, w dziedzinie polityki są również ślepi jak i tłum, że człowiek
nawet ograniczony, lecz świadomy jej tajników, może rządzić; nie wtajemniczony
zaś, nawet geniusz, nie jest w stanie zrozumieć nic z polityki.

§ 21. Zasada rządu dynastycznego

Wszystkiego powyższego goje nie wzięli pod uwagę, a tymczasem na tym
zasadzały się rządy dynastyczne: ojciec wtajemniczał syna w bieg spraw
politycznych lecz w ten sposób, by nikt prócz członków dynastii nie znał tego
biegu i nie mógł zdradzić jego tajników narodowi rządzonemu. Z czasem zapomniano
o istotnej treści dynastycznego przekazywania rzeczywistej sytuacji spraw
politycznych, co dopomagało do powodzenia sprawy naszej.

§ 22. Zniesienie przywilejów arystokracji
gojów

Wyrazy: ,,wolność, równość, braterstwo” głoszone przez agentów ślepych,
ściągały do szeregów naszych z całego świata legiony, które z zapałem niosły
sztandary nasze. A tymczasem wyrazy te były to czerwie, toczące pomyślność
gojów, niszczące wszędzie pokój, spokojność, solidarność, burzące wszelkie
podstawy ich państw. Zobaczycie następnie, że to sprowadziło triumf nasz:
dało nam to między innymi możność zdobycia najważniejszego atutu – zniesienia
przywilejów, innymi słowy, samej istoty arystokracji gojów, która była jedyną
osłoną narodów i krajów przeciwko nam.

§ 23. Nowa arystokracja

Na gruzach arystokracji rodowej umieściliśmy na czele wszystkiego
arystokrację pieniężną spośród inteligencji naszej. Jako cenzus dla tej
arystokracji nowej ustanowiliśmy bogactwo, zależne od nas oraz naukę, szerzoną
przez mędrców naszych.

§ 24. Wychowanie psychologiczne

Triumf nasz stał się tym łatwiejszy, że w stosunkach z ludźmi, niezbędnymi
dla nas, oddziaływaliśmy zawsze na najczulsze struny ludzkiego jestestwa, na
chciwość, na wieczyście niezaspokojone potrzeby materialne. Każda z
wymienionych słabości ludzkich, wzięta oddzielnie, zdolna jest zabić wszelką
inicjatywę, oddając wolę ludzi do dyspozycji nabywcy ich działalności.

§ 25. Abstrakcja wolności

Abstrakcja wolności dała możność przekonania tłumu, że rząd jest niczym
innym, jak tylko administratorem z ramienia właścicieli kraju, czyli – narodu,
oraz że można to zmieniać, jak rękawiczki zniszczone.

§ 26. Możność zmiany przedstawicieli narodu

Możność zmiany przedstawicieli narodu oddała ich do dyspozycji naszej i
niejako naszemu przeznaczeniu.

Wykład II

Wojna ekonomiczna podstawą przewagi żydowskiej –
Administracja na pokaz i ,,tajni radcy” – Powodzenie kierunków destrukcyjnych
(niszczycielskich) w nauce – Zdolność przystosowania się w polityce – Rola prasy
– Wartość złota i cenność ofiar żydowskich

§ 1. Wojna ekonomiczna – podstawą przewagi
żydowskiej

Jest rzeczą dla nas niezbędną, by wojny nie przyniosły korzyści
terytorialnych, bowiem przenosiłoby to wojnę na grunt ekonomiczny, a w tej
dziedzinie narody w pomocy naszej dostrzegą potęgę naszej przewagi, taki zaś
stan rzeczy odda obydwie strony do dyspozycji naszej agentury międzynarodowej,
posiadającej miliony oczu, dla których żadne granice nie istnieją. Wówczas nasze
prawa międzynarodowe zniweczą właściwie prawa narodowe i będą rządziły narodami
w ten sam sposób, w jaki prawo cywilne zarządza stosunkami wzajemnymi poddanych
danego państwa.

§ 2. Administracja na pokaz i ,,tajni
radcy”

Administratorzy, wybierani przez nas spośród tłumu, w zależności od ich
zdolności niewolniczych, nie będą osobami przygotowywanymi do rządzenia, dlatego
też z łatwością staną się w grze naszej pionkami, kierowanymi przez uczonych
naszych i doradców genialnych, specjalistów, kształconych od dzieciństwa w
sztuce zarządzania sprawami świata całego.

Jak wiadomo, specjaliści nasi wiadomości niezbędne dla rządzenia czerpali z
naszych planów politycznych, z doświadczenia historii, z badań każdej chwili
bieżącej. Goje nie rządzą się wiadomościami praktycznymi, zdobytymi w drodze
obiektywnych badań historycznych, lecz rutyną teoretyczną, pozbawioną wszelkiego
poglądu praktycznego na jej wyniki. Toteż nie warto się liczyć z nimi.

Niech się cieszą tymczasem lub niech żyją nadziejami nowych uciech, albo
wspomnieniami już przeżytych. Niech dla nich gra rolę najwyższą to, co
nakazaliśmy im uważać za wskazania nauki (teorii). By osiągnąć cel powyższy,
wzbudzamy przy pomocy pracy naszej ślepe zaufanie dla wskazań tych.
Inteligencja gojów będzie dumna z posiadanych umiejętności i bez sprawdzenia
logicznego zastosuje w praktyce wszystkie zaczerpnięte z nauki wiadomości,
zestawione odpowiednio przez agentów naszych, w celu kształtowania umysłów w
kierunku dla nas pożytecznym.

§ 3. Powodzenie kierunków destrukcyjnych
(niszczycielskich) w nauce

Nie myślcie, że twierdzenia nasze są bezpodstawne: zwróćcie uwagę na
przygotowane przez nas powodzenie: darwinizmu, marksizmu i nietscheanizmu.
Wpływ demoralizujący kierunków tych powinien być, dla nas przynajmniej, aż nadto
widoczny.

§ 4. Zdolność przystosowania się w polityce

Musimy liczyć się ze współczesnym biegiem myśli, z charakterami i tendencjami
narodów, żeby nie czynić omyłek w polityce i w zarządzaniu sprawami
administracyjnymi. Triumf systemu naszego, którego części mechanizmu można
zestawić rozmaicie, odpowiednio do charakteru narodów, spotykanych na naszej
drodze – nie może mieć powiedzenia, o ile zastosowanie w praktyce systemu tego
nie będzie oparte na wynikach przeszłości w związku z teraźniejszością.

§ 5. Rola prasy

Państwa współczesne posiadają w ręku swoim olbrzymią siłę, wytwarzającą ruch
myśli w narodach – to prasa. Rola prasy polega na zaznaczeniu żądań
niezbędnych, na komunikowaniu skarg narodu, na wyrażaniu, a nawet tworzeniu
niezadowolenia. Prasa jest ucieleśnieniem wolności mówienia. Państwa nie
umiały wykorzystać tej siły i oto znalazła się ona w naszym ręku. Przez nią
zdobyliśmy wpływy, pozostając na uboczu i w cieniu dzięki niej zgromadziliśmy w
posiadaniu naszym złoto, nie bacząc na to, że zmuszeni byliśmy wyławiać je ze
strumienia krwi i łez…

§ 6. Wartość złota i cenność ofiar
żydowskich

Wyrównaliśmy to, składając w ofierze wielu spośród narodu naszego. Każda
ofiara z naszej strony w oczach Boga warta jest tysiąca gojów.

Wykład III

Żmija symboliczna i jej znaczenie – Chwiejność wagi
konstytucyjnej – Władza i ambicja – ,,Gadanie” parlamentarne, pamflety (ulotne
pisma o treści złośliwej, obelżywej), nadużycia władzy – Niewola ekonomiczna –
„Prawa ludu” – Dorobkiewicze i arystokracja – Armia żydowsko-masońska –
Wynagradzanie się gojów. Głód i prawa kapitału. Tłum i koronacja władcy
wszechświata – Zasadnicza treść programu przyszłych szkół ludowych w państwie
syjońskim – Tajemnica nauki ustroju społecznego – Ogólne przesilenie ekonomiczne
– Nietykalność ,,naszych” – Despotyzm syjoński – Utrata przewodnika, jakim był
król i ,,wielka rewolucja francuska” – Cesarz despota z krwi Syjońskiej –
Przyczyny nietykalności żydostwa – Rola tajnych agentów syjońskich – Wolność

§ 1. Żmija symboliczna i jej znaczenie

Dziś mogę wam zakomunikować, że cel nasz jest już o kilka kroków od nas.
Pozostaje niewielka przestrzeń, by cała droga, którą odbyliśmy, zwarła się w
krąg Żmiji symbolicznej, wyobrażającej naród nasz. Kiedy krąg ów zamknie się,
wszystkie państwa europejskie będą ujęte, jak gdyby w potężne obcęgi.

§ 2. Chwiejność wagi konstytucyjnej

Współczesna waga konstytucyjna wkrótce runie, bowiem ustawiliśmy ją
niedokładnie, by nie przestała chwiać się, dopóki nie przetrze się jej podstawa.
Goje myśleli, że wykuli ją dość mocno i oczekiwali wciąż, że waga odzyska
równowagę. Lecz podstawa, a mianowicie – królujący, zasłonięci są przez swoich
przedstawicieli, którzy szaleją, porwani urokiem władzy niekontrolowanej i
nieodpowiedzialnej. Władzę tę zawdzięczają terrorowi, którego widmo krąży po
pałacach. Nie mając dostępu do narodu własnego, królujący nie mogą już
porozumieć się z nim i wzmóc swoich sił przeciwko żądnym władzy. Rozdzielone
przez nas: siła władców, posiadająca zdolność widzenia, od ślepej siły narodu –
utraciły wszelkie znaczenie, bowiem każda poszczególnie, jak ślepiąc pozbawiony
kija, jest niedołężna.

§ 3. Władza i ambicja

Aby pobudzić żądnych władzy do nadużywania jej, przeciwstawiliśmy wzajemnie
sobie wszystkie siły, rozwijając ich tendencje liberalne do niepodległości. W
kierunku tym powołaliśmy do życia wszelką przedsiębiorczość, uzbroiliśmy
wszystkie partie, umieściliśmy władze jako cel dla wszystkich ambicji. Z państw
uczyniliśmy areny, na których rozgrywają się zamieszki. Niezadługo zamieszki i
bankructwa rozpoczną się wszędzie.

§ 4. ,,Gadania” parlamentarne, pamflety
(ulotne pisma o treści złośliwej, obelżywej), nadużycia władzy

Niewyczerpane gaduły zamieniły posiedzenia parlamentów i zgromadzeń
administracyjnych na konkursy krasomówcze. Śmiali dziennikarze i bezceremonialni
pamfleciści napadają codziennie na personel administracyjny. Nadużycia władzy
przygotowują upadek ostateczny wszelkich instytucji i wszystko runie do góry
nogami pod ciosami oszalałego tłumu.

§ 5. Niewola ekonomiczna

Nędza przykuła do pracy narody mocniej, niż przykuwała je niewola i prawo
pańszczyźniane. Od ostatnich można było się uwolnić w ten lub inny sposób,
od nędzy zaś oderwać się jest niemożliwe.

§ 6. ,,Prawo ludu”

W konstytucji zawarliśmy prawa, które są dla mas prawami fikcyjnymi, nie zaś
rzeczywistymi. Wszystkie tak zwane ,,prawa ludu” mogą istnieć jedynie jako
idea, niemożliwa do urzeczywistnienia w praktyce. Jaką wartość dla
proletariusza pracującego, zgiętego w pałąk pod ciężarem pracy nad siły;
zgnębionego przez los – posiada otrzymanie przez gadułów prawa gadania, przez
dziennikarzy – prawa pisania różnych głupstw, współrzędnie z rzeczami cennymi –
jeżeli proletariat nie ma z konstytucji innych korzyści ponad te marne okruchy,
które rzucamy mu ze stołu naszego za oddanie głosów w myśl wskazań naszych
kreatur i naszych agentów? Dla nędzarzy prawa republikańskie są ironią
gorzką, bowiem potrzeba pracy omal że nie na dniówkę, nie pozwala im w
rzeczywistości korzystać z tych praw, ale za to odbiera gwarancję zarobku
stałego i pewnego, uzależniając go od porozumienia między pracobiorcami lub
towarzyszami pracy.

§ 7. Dorobkiewicz i arystokracja

Pod kierunkiem naszym lud zniszczył arystokrację, która stanowiła jego
obronę naturalną i karmicielkę, a to dla zysków własnych, związanych w sposób
nierozerwalny z dobrobytem ludu. Obecnie wobec zniszczenia arystokracji lud
popadł pod ucisk dorobkiewiczów sprytnych, wzbogaconych, którzy niby jarzmo
bezlitośnie zwalili się na robotników.

§ 8. Armia żydowsko-masońska

Staniemy się niejako oswobodzicielami robotników spod tego jarzma, kiedy
zaproponujemy im wstąpienie do szeregów armii naszej, czyli do socjalistów,
anarchistów i komunistów, których stale popieramy, rzekomo na zasadzie prawa
braterskiego solidarności ogólnoludzkiej naszego masoństwa społecznego.

§ 9. Wyradzanie się gojów

Arystokrację, korzystającą na podstawie prawa z pracy robotnika,
obchodziło żywo to, by robotnicy byli syci, zdrowi i krzepcy. Interes
nasz leży w zjawisku wręcz przeciwnym – w wyradzaniu się gojów. Źródło
władzy naszej spoczywa w chronicznym niedojadaniu i braku sił u robotników,
ponieważ wskutek tego popadają oni w niewolę naszą, w organach zaś władzy,
opiekujących się robotnikami, nie znajdują oni ani sił, ani energii do
przeciwdziałania temu.

§ 10. Głód i prawa kapitału

Głód wytwarza dla kapitału pewniejsze prawa do robotnika, niż te, którymi
obdarzyła arystokrację prawna władza monarchiczna. Przy pomocy nędzy i
wypływającej stąd zawistnej nienawiści rządzimy tłumem i dłońmi jego miażdżymy
wszystkich, którzy stają, na drodze do celów naszych.

§ 11. Tłum i koronacja władcy wszechświata

Kiedy nadejdzie czas koronacji naszego władcy wszechświata, wówczas te same
ręce zmiotą wszystko, co mogłoby stanowić przeszkodę.

§ 12. Zasadnicza treść programu przyszłych
szkół ludowych w państwie syjońskim

Goje odzwyczaili się od myślenia bez pomocy naszych rad naukowych.
Jako dowód, dlaczego nie pojmują konieczności tego, czego my z chwilą, kiedy
nastanie nasze Królestwo, będziemy bezwzględnie przestrzegali, a mianowicie: w
szkołach ludowych należy przede wszystkim wykładać jedyną naukę prawdziwą,
najpierwszą ze wszystkich – naukę o układzie życia ludzkiego, o bycie
społecznym, wymagającym podziału pracy, a więc podziału ludzi na stany.
Niezbędne jest, by wszyscy wiedzieli, że równość istnieć nie może z powodu
różnic w rodzajach działalności, że nie może być wobec prawa jednakowo
odpowiedzialny ktoś, kto postępowaniem swoim kompromituje cały stan i ktoś inny,
nie narażający na szwank nikogo, prócz honoru własnego.

§ 13. Tajemnica nauki ustroju społecznego

Nauka o prawidłowościach ustroju społecznego, do którego tajników nie
dopuszczamy gojów, wykazałaby wszystkim, że miejsce i praca sama winny być
zachowane dla określonych sfer jeżeli dążyć mamy do tego, by praca nie była
źródłem męki ludzkiej, spowodowanej przez nieodpowiednie do danego rodzaju pracy
wychowanie. Studiując tę naukę, narody zaczną dobrowolnie ulegać władzy oraz
wprowadzonemu przez nią ustrojowi państwowemu. Przy obecnym stanie nauki i
przy stworzonym przez nas jej kierunku, lud wierzy ślepo drukowanemu słowu,
żywi, wskutek nieświadomości swej i podsuniętych mu pojęć błędnych, nienawiść do
wszystkich stanów, które uważa za wyższe, bowiem nie rozumie znaczenia
każdego stanu.

§ 14. Ogólne przesilenie ekonomiczne

Nienawiść powyższa wyrasta na gruncie przesilenia ekonomicznego, które
wstrzyma wszelkie operacje giełdowe i ruch w przemyśle. Stworzywszy dostępnymi
dla nas sposobami tajnymi przy pomocy złota, będącego wyłącznie we władaniu
naszym ogólne przesilenie ekonomiczne, wyślemy na ulice jednocześnie we
wszystkich krajach europejskich całe tłumy robotników. Tłumy te z rozkoszą będą
przelewały krew tych, którym w prostocie ducha zazdroszczą od najmłodszych lat,
a których dobytek będą mogły wówczas grabić.

§ 15. Nietykalność ,,naszych”

Naszych tłumy nie tkną, chwila bowiem napadów będzie nam wiadomą i będą
przedsięwzięte środki zapewnienia bezpieczeństwa.

§ 16. Despotyzm syjoński

Przekonaliśmy już, że postęp zaprowadzi gojów do państwa rozumu. Takim
właśnie będzie despotyzm nasz, będzie bowiem umiał w drodze rozsądnej surowości
uspokoić wszelkie wzburzenia i wyszczuć wolnomyślność z wszystkich instytucji.

§ 17. Utrata przewodnika, jakim był król i
,,wielka rewolucja francuska”

Kiedy lud spostrzegł, że w imię wolności czynione są wszelkie ustępstwa i
ulgi, wyobraził sobie, że jest władcą i rzucił się do władzy lecz rzecz prosta,
jak każdy ślepiec, natrafił na masę przeszkód. Wówczas zaczął gorączkowo szukać
przewodnika, nie domyśliwszy się, że należy powrócić do stanu poprzedniego i
złożył pełnomocnictwa u naszych stóp. Przypomnijcie sobie rewolucję
francuską, której nadaliśmy miano ,,wielkiej”. Tajniki jej przygotowania są nam
dobrze znane, bowiem cała jest dziełem rąk naszych!

§ 18. Cesarz despota z krwi syjońskiej

Od tej chwili prowadzimy lud od jednego rozczarowania do drugiego, a to w
celu, by wyrzekł się i nas również na rzecz Cesarza-despoty z krwi syjońskiej,
którego przygotowujemy dla całego świata.

§ 19. Przyczyny nietykalności żydostwa

Obecnie, jako siła międzynarodowa, jesteśmy nietykalni, bowiem w razie
napaści bronią nas państwa inne. Niewyczerpana podłość narodów gojów
płaszczących się wobec siły, bezlitosnych w stosunku do słabszych, bezwzględnych
dla błędów, pobłażliwych dla zbrodni, nie chcących znosić w przyszłości ustroju
wolnego, cierpliwych aż do męczeństwa, wobec gwałtów i śmiałego despotyzmu – to
wszystko współdziała naszej niepodległości. Goje znoszą takie nadużycia ze
strony współczesnych premierów – dyktatorów, że za popełnianie najmniejszych z
tych nadużyć ścięliby głowę dwudziestu królom.

§ 20. Rola tajnych agentów syjońskich

Czym można objaśnić taką niekonsekwencję ze strony mas ludowych w stosunku do
faktów, jakby się zdawało, tej samej kategorii? Objaw ten znajduje uzasadnienie
w tym, że dyktatorzy owi przez agitatorów swych podsuwają ludowi myśli, że
dopuszczając się nadużyć, szkodzą państwom dla celów wyższych, a mianowicie dla
osiągnięcia pomyślności ludów, dla ich braterstwa międzynarodowego, dla
solidarności i równouprawnienia. Rzecz prosta, nie jest wzmiankowane przy
tym, że połączenie podobne będzie dokonane jedynie pod władzą naszą. I oto lud
gani niewinnych, usprawiedliwia winnych, stopniowo umacniając się w przekonaniu,
że wolno mu robić, co tylko zechce. Wskutek takiego stanu rzeczy naród burzy
wszystko, co ma cechy stałości i na każdym kroku doprowadza do zaburzeń.

§ 21. Wolność

Wyraz, ,,wolność” wystawia społeczeństwo na walkę przeciwko wszelkiej władzy,
nawet Boskiej i przyrodzonej. Oto przyczyna dla której przy objęciu władzy
będziemy zmuszeni wykreślić wyraz ten ze słownika, jako określenie zasady siły
zwierzęcej, zamieniając tłum w stado zwierząt krwiożerczych. Prawda, że
zwierzęta te, po opiciu się krwi, zasypiają i wówczas łatwo zakuć je w kajdany,
ale jeśli nie dać im krwi, wówczas nie śpią i walczą.

Wykład IV

Stadia rzeczypospolitej – Masoństwo zewnętrzne – Wolność i
wiara – Międzynarodowa konkurencja przemysłowo-handlowa – Rola spekulacji – Kult
złota

§ 1. Stadia rzeczypospolitej

Każda rzeczpospolita przechodzi kilka stadiów; pierwsze z nich stanowią
pierwsze dni szału ślepca, miotającego się na wszystkie strony, drugie –
demagogia, rodząca anarchię, która bezwzględnie prowadzi do despotyzmu lecz nie
do jasnego, uprawnionego, a więc tym samym odpowiedzialnego, ale do
niewidzialnego i niewiadomego, niemniej jednak dotkliwego despotyzmu
jakiejkolwiek organizacji tajnej, działającej tym bezwzględniej, bo z ukrycia,
zza pleców różnych agentów, których zmienianie nie tylko nie szkodzi lecz nawet
dopomaga do rozwoju siły tajemnej, pozbywającej się wskutek tego konieczności
wypadków na zapłacenie agentów za długotrwałą pracę.

§ 2. Masoństwo zewnętrzne

Kto lub co, zdolne jest obalić siłę niewidzialną? A siła właśnie jest taka.
Masoństwo zewnętrzne służy do ukrycia jej oraz jej celów, plan zaś działania tej
siły, a nawet miejsce, gdzie się znajduje, nie będzie nigdy ludziom wiadome.

§ 3. Wolność i wiara

Wolność mogłaby być nieszkodliwą i istnieć w państwie bez uszczerbku dla
pomyślności narodów, gdyby oparta była na zasadach wiary w Boga, na braterstwie
ludzkości lecz poza obrębem myśli o równości, której przeczą podstawy tworzenia,
jakie ustaliły podległość. Naród, posiadający wiarę podobną, byłby rządzony
przez rady parafialne i kroczyłby naprzód spokojnie, kierowany dłonią swego
pasterza duchowego, posłuszny Boskiemu podziałowi na ziemi. Oto przyczyna, dla
której
musimy podkopać wiarę, wyrwać z umysłu gojów zasady Bóstwa i ducha,
zmieniwszy wszystko przez wyliczenia arytmetyczne i potrzeby materialne.

§ 4. Międzynarodowa konkurencja
przemysłowo-handlowa

Chcąc, by umysły gojów nie zdążyły myśleć i spostrzegać, należy zwrócić je w
kierunku przemysłu i handlu. Wówczas wszystkie narody dążyć będą do zysków i w
walce o nie nie zauważą swojego wroga wspólnego.

§ 5. Rola spekulacji

Aby wolność doprowadziła społeczeństwa gojów do rozkładu i ruiny, należy
przemysł wprowadzić na drogę spekulacji. W wyniku, to co przemysł odbierze
ziemi, nie pozostanie przy właścicielach, lecz przejdzie do spekulacji, czyli do
kas naszych.

§ 6. Kult złota

Natężona walka o supremację i wstrząśnięcia w życiu ekonomicznym wytworzą,
a nawet już wytworzyły inny rodzaj społeczeństwa; zimnego, bez serca i pełnego
rozczarowań. Społeczeństwa takie przejęte będą wstrętem do religii wyższej.
Kierownikiem ich będzie jedynie wyrachowanie, czyli złoto, dla którego będą
miały kult prawdziwy za uciechy materialne, jakie ono dać może. Wówczas nie dla
służenia dobrej sprawie, nawet nie dla dostatku, lecz jedynie z nienawiści do
klas uprzywilejowanych, niższe sfery gojów pójdą wraz z nimi przeciwko naszym
konkurentom o władzę – gojom inteligentnym.

Wykład V

Wzmożona centralizacja rządu – Drogi wiodące mędrców syjonu
do władzy – Przyczyny niemożności istnienia zgody między państwami – Żydzi jako
naród wybrany – Złoto silnikiem mechanizmów państwowych – Monopole w handlu i
przemyśle – Doniosłość krytyki – Instytucje na ,,pokaz” – Przemęczenie wskutek
nadmiaru krasomówstwa – Jak owładnąć opinią społeczną? – Doniosłość inicjatywy
osobistej – ,,Nadrząd”

§ 1. Wzmożona centralizacja rządu

Jaką formę zarządu administracyjnego można nadać społeczeństwom, w których
sprzedajność wdarła się wszędzie, gdzie do bogactw dojść można tylko przy pomocy
sprytnych afer, gdzie panuje rozpusta, gdzie moralność podtrzymywana jest tylko
przez system kar i prawa surowe, nie zaś przez przyjęte dobrowolnie zasady,
gdzie uczucia dla wiary i ojczyzny zaginęły wskutek rozwoju poglądów
kosmopolitycznych? Jaką formę rządu nadać społeczeństwom podobnym, jeżeli nie
despotyczną, którą określę następnie? Stworzymy wzmożoną centralizację
władzy, by ująć w ręce wszelkie siły społeczne. Uregulujemy mechanicznie przy
pomocy praw nowych wszystkie czynności naszych poddanych w życiu politycznym.
Prawa te skasują po kolei wszelkie ulgi i swobody, tolerowane przez gojów, a
królestwo nasze zaznaczy się takim wspaniałym despotyzmem, że będzie on w stanie
zawsze i wszędzie zmiażdżyć przeciwdziałających, niezadowolonych gojów. Może kto
nam zarzuci, że despotyzm o którym mowa, niezgodny jest z postępem współczesnym.
Dowiodę, że jest wprost przeciwnie.

§ 2 Drogi wiodące mędrców syjonu do władzy

W nowych czasach, kiedy ludy uważały panujących za przejaw woli Boskiej,
wówczas ulegały bez szemrania samowładztwu królów, lecz począwszy od chwili,
kiedy podsunęliśmy ludom myśl o prawach własnych, zaczęły one uważać panujących
za zwykłych śmiertelników. Cechy uświęcania przez wybór Boski znikły z czoła
królów w oczach ludów, kiedy zaś pozbawiliśmy je wiary w Boga, wówczas władza
wyrzuconą była na ulicę wraz z własnością publiczną i zagarnięta przez nas.

Prócz tego talent rządzenia masami i osobami przy pomocy zręcznie dobranej
teorii i frazeologii, przepisów o współżyciu i wszelkich innych podstępów, o
których goje nie mają pojęcia – należy do celów specyficznych naszej mądrości
administracyjnej, wykształconej na analizie, na takich subtelnościach
rozumowania, w dziedzinie których nie mamy konkurentów tak samo, jak nie mamy
ich w sferze solidarności i układania planów politycznych. Jedynie ich jezuici
mogliby pod tym względem równać się z nami lecz potrafiliśmy ich zdyskredytować
w oczach tłumu bezmyślnego, jako organizację jawną, pozostając sami w ukryciu z
naszą organizacją tajną. Zresztą, czyż to dla świata nie jest obojętne, kto
będzie jego władcą i głową kościoła katolickiego – czy nasz despota z krwi
syjońskiej? Dla nas, jako narodu wybranego, sprawa ta bynajmniej nie jest
obojętna.

§ 3. Przyczyny niemożności istnienia zgody
między państwami

Chwilowo mogłaby sobie dać radę z nami wszechświatowa koalicja gojów lecz
przed zjawiskiem podobnym jesteśmy zabezpieczeni przez owe ziarna waśni
międzypaństwowej, które już z gruntu wyrwać się nie dają. Przeciwstawiliśmy
wzajemne wyrachowanie osobiste i narodowe gojów, nienawiści religijne i
plemienne, hodowane przez nas w sercach gojów w ciągu 20-tu wieków. Dzięki temu
wszystkiemu, żadne państwo, wyciągające dłoń nie spotka się z uściskiem
życzliwym, bowiem każdy człowiek musi myśleć, że porozumienie się przeciwko nam
jest dla niego niekorzystne. Jesteśmy zbyt silni, trzeba się liczyć z nami.
Nawet nielicznego przymierza państwa stworzyć nie mogą bez tego żebyśmy nie
brali udziału tajnego.

§ 4. Żydzi jako naród wybrany

Per Me regnant (przeze mnie panują królowie). Prorocy zaś zapowiedzieli nam,
że wybrani jesteśmy przez samego Boga do panowania nad światem. Bóg dał nam
genialność, byśmy mogli uskutecznić to zadanie. Gdyby obóz przeciwny był
genialny, wówczas mógłby walczyć z nami, ale przybysz nie ma wartości dawnego
obywatela. Walka byłaby bezlitosna, jakiej jeszcze świat nie widział. Zresztą
genialność gojów byłaby spóźniona.

§ 5. Złoto silnikiem mechanizmów
państwowych

Wszystkie koła mechanizmów państwowych poruszają się dzięki działaniu
silnika, pozostającego w rękach naszych. Silnik ten – to złoto. Wymyślona
przez mędrców naszych nauka ekonomii politycznej od dawna już wskazuje na
królewską potęgę kapitału.

§ 6. Monopole w handlu i przemyśle

Aby kapitał mógł działać bez skrępowania, winien dążyć do swobody
organizowania monopolów w przemyśle i handlu, o co już dobija się we wszystkich
częściach świata dłoń niewidzialna. Swoboda ta daje wagę polityczną
przemysłowcom, co posłuży do ucisku ludu. Obecnie rozbrajanie narodów jest
sprawą ważniejszą, niż popychanie ich do wojny, donioślejsze jest wyzyskiwanie
na korzyść naszą rozgorzałych namiętności, niż gaszenie ich. Ważniejsze przejąć
i komentować po swojemu myśli cudze, niż wypełniać je.

§ 7. Doniosłość krytyki

Zadaniem naczelnego nadrządu jest osłabienie rozumu społecznego przez
krytykę, oduczanie od rozważań, mogących wywołać opór, zwrócenie sił
intelektualnych w kierunku beztreściowego krasomówstwa.

§ 8. Instytucje na pokaz

We wszystkich epokach ludy i osobistości poszczególne brały słowo za czyn,
zadowalając się tym, co było na pokaz, nader rzadko zwracając uwagę, czy na
gruncie społecznym po obietnicy następowało wykonanie. Toteż zorganizujemy
instytucje na pokaz, które w sposób wymowny będą dowodziły swego
dobroczynnego wpływu na postęp.

§ 9. Przemęczenie wskutek nadmiaru
krasomówstwa

Przyswoimy sobie fizjognomię liberalną wszystkich partii, wszystkich
kierunków i zaopatrzymy w nią również i mówców, których zadaniem będzie mówić
tyle, by doprowadziło to ludzi do przemęczenia wskutek krasomówstwa, do wstrętu
do mówców.

§ 10. Jak owładnąć opinią społeczną?

Aby owładnąć opinią społeczną, należy ją doprowadzić do dezorientacji,
głosząc z różnych stron tyle poglądów społecznych i tak długo, dopóki goje nie
zbłądzą w tym labiryncie i nie zrozumieją, że najlepiej jest nie mieć żadnych
przekonań co do spraw politycznych, których społeczeństwo nie może być
świadome, bowiem świadomy jest ich tylko ten, kto kieruje społeczeństwem. Oto
tajemnica pierwsza.

Druga tajemnica, której posiadanie jest konieczne dla sprawowania z
powodzeniem rządów, polega na tym, by o tyle rozplenić wady narodowe,
przyzwyczajenia, namiętności, warunki współżycia, aby nikt nie mógł zrozumieć
tego chaosu, oraz aby ludzie przestali pojmować się wzajemnie. Środek ten
posłuży jeszcze do zasiania waśni wśród wszystkich partii, do rozczłonkowania
sił zbiorowych, które nie chcą jeszcze ukorzyć się przed nami, do wyzucia z
odwagi wszelkiej inicjatywy osobistej, zdolnej choć trochę szkodzić sprawie
naszej.

§ 11. Doniosłość inicjatywy osobistej

Nie ma nic równie niebezpiecznego, jak inicjatywa osobista. Jeżeli jest
genialna, wówczas może dokazać więcej, niż miliony ludzi, wśród których
zasialiśmy waśń. Musimy tak pokierować wychowaniem społeczeństwa gojów, żeby
wobec każdej sprawy wymagającej inicjatywy, opuszczali ręce w bezradnej
czynności. Natężenie, wypływające ze swobody działania, w starciu ze swobodą
inną, wyczerpuje siły. Jest to źródło poważnych wstrząśnień moralnych,
rozczarowań, niepowodzeń.

§ 12. Nadrząd

Przy pomocy wszystkiego wymienionego o tyle zmęczymy gojów, że zmusimy ich
do zaproponowania nam objęcia władzy międzynarodowej, która, dzięki swemu
przysposobieniu, będzie w stanie połączyć wszystkie siły państwowe świata całego
i utworzyć ,,Nadrząd”. Na miejscu władców współczesnych postawimy
straszydło, które będzie nosiło miano Nadrządowej Administracji. Ręce jego będą
wyciągnięte we wszystkie strony, jak kleszcze przy tak kolosalnej organizacji,
że nie może ona nie zwyciężyć narodów.

Wykład VI

Monopole; zależność od nich majątków gojów – Rola syjońskiego
nadrządu – Wyzucie arystokracji z ziemi – Obdłużenie ziemi – Przemysł, handel i
spekulacja – Zbytek – Podniesienie płacy zarobkowej i podrożenie artykułów
pierwszej potrzeby – Tajemny cel propagowania teorii ekonomicznych

§ 1. Monopole; zależność od nich majątków
gojów

Wkrótce zaczniemy organizować olbrzymie monopole, zbiorniki kolosalnych
bogactw, od których nawet znaczne majątki gojów będą zależne o tyle, że zatoną
wraz z kredytem państw nazajutrz po katastrofie politycznej.

Niechaj ekonomiści rozważają doniosłość tej kombinacji.

§ 2. Rola syjońskiego nadrządu

Wszelkimi sposobami winniśmy podnieść znaczenie naszego nadrządu wystawiając
go jako protektora, wynagradzającego wszystkich którzy poddadzą się nam
dobrowolnie.

§ 3. Wyzucie arystokracji z ziemi

Arystokracja gojów, jako siła polityczna nie istnieje i nie mamy potrzeby
liczenia się z nią, lecz jako posiadaczka terenów, szkodliwa jest dla nas z tego
powodu, że może być samodzielna co do źródeł swego utrzymania. Wobec tego za
wszelką cenę musimy wyzuć ją z ziemi.

§ 4. Obdłużenie ziemi

Najlepszym sposobem po temu jest powiększenie ciężarów, czyli obdłużenie
ziemi. Sposób ten utrzyma własność ziemską w stanie bezwzględnego pognębienia.
Arystokracja gojów, dziedzicznie nie umiejąca zadowolić się małym, szybko
zbankrutuje.

§ 5. Przemysł, handel i spekulacja

Jednocześnie należy, w sposób wzmożony popierać handel, przemysł, a głównie
spekulację, której rola polega na stanowieniu przeciwwagi dla przemysłu: bez
spekulacji przemysł pomnoży kapitały prywatne, podniesie rolnictwo, uwolniwszy
ziemie od obdłużenia wywołanego przez pożyczki, udzielane przez banki ziemskie.
Należy, żeby przemysł wyssał z ziemi i pracę, i kapitały oraz żeby przez
spekulację oddał w ręce nasze wszystkie pieniądze całego świata, a tym samym
usunął wszystkich gojów, do szeregów proletariatu. Wówczas goje ukorzą się przed
nami, byleby wyjednać dla siebie prawo istnienia.

§ 6. Zbytek

Aby zniszczyć przemysł gojów, damy spekulacji do pomocy zasianą przez nas
wśród gojów potrzebę zysku pochłaniającego wszystko.

§ 7. Podniesienie płacy zarobkowej i
podrożenie artykułów pierwszej potrzeby

Podniesiemy płacę zarobkową, co jednak nie przyniesie żadnej korzyści
robotnikom, bowiem jednocześnie wywołamy drożyznę artykułów pierwszej potrzeby,
spowodowaną rzekomo upadkiem rolnictwa i hodowli. Oprócz tego podkopiemy
zręcznie i głęboko źródła wytwórczości, przyzwyczaiwszy robotników do anarchii i
nadużywania napojów wyskokowych, jednocześnie zaś zarządzimy wszelkie środki do
wyzucia z ziemi wszystkich gojów inteligentnych.

§ 8. Tajemny cel propagowania teorii
ekonomicznych

Chcąc, aby goje nie spostrzegli przedwcześnie istotnego celu działań,
zakryjemy go rzekomym dążeniem do służenia klasie robotniczej oraz wielkim
zasadom ekonomicznym, propagowanym czynnie przez nasze teorie ekonomiczne.

Wykład VII

Cel wzmożonego zbrojenia – Ferment, waśnie i niezgoda na
całym świecie – Ukrócenie przy pomocy wojen i wojny powszechnej przeciwdziałania
ze strony gojów – Tajemnica jako czynnik powodzenia w polityce – Opinia
publiczna i prasa – Armaty amerykańskie, chińskie i japońskie

§ 1. Cel wzmożonego zbrojenia

Wzmożone zbrojenia, zwiększanie składu osobistego policji są nieodzownymi do
dopełniania planów poprzednio wymienionych. Niezbędne jest doprowadzenie do
tego, żeby poza nami istniały we wszystkich państwach tylko masy proletariatu,
garść oddanych nam milionerów, policjanci i żołnierze.

§ 2. Ferment, waśnie i niezgoda na całym
świecie

W całej Europie, a przy jej stosunkach i na innych lądach również, winniśmy
wywołać ferment, waśnie i niezgodę. Wypływa z tego zysk podwójny: po pierwsze
utrzymujemy w respekcie wszystkie kraje świadome, że od woli naszej zależy
wywołać zaburzenia lub zaprowadzić ład. Wszystkie te kraje przyzwyczaiły się do
uważania nas z rządami wszystkich państw za pomocą polityki, traktatów
ekonomicznych lub zobowiązań pieniężnych. Aby osiągnąć cel powyższy, musimy
uzbroić się w wielki spryt w czasie układania i zawierania umów, lecz w
dziedzinie tego, co się nazywa językiem urzędowym, będziemy zachowywali taktykę
wręcz odmienną: będziemy udawali uczciwych i ustępliwych. W ten sposób narody
i rządy gojów, które nauczyliśmy patrzenia tylko na stroną zewnętrzną tego, co
im proponujemy, będą nas uważały za dobroczyńców i zbawców rodzaju ludzkiego.

§ 3. Ukrócenie przy pomocy wojen i wojny
powszechnej przeciwdziałania ze strony gojów

Na każdy objaw przeciwdziałania musimy mieć możność wywołania wojny z
sąsiadami w tym kraju, który ośmielił się sprzeciwić naszym planom. W wypadku,
kiedy i sąsiedzi ci postanowią działać zbiorowo – przeciwko nam, musimy odeprzeć
atak przy pomocy wojny powszechnej.

§ 4. Tajemnica jako czynnik powodzenia w
polityce

Głównym czynnikiem powodzenia w polityce jest tajność jej zamierzeń: słowa
nie powinny być zgodne z działaniami dyplomaty.

§ 5. Opinia publiczna i prasa

Do czynności pożytecznych dla naszego obszernego planu, bliskiego już
upragnionego końca, winniśmy zmuszać rządy przy pomocy rzekomo opinii
publicznej, urobionej w tajemnicy przez nas za pośrednictwem tak zwanego
,,wielkiego mocarstwa”, czyli prasy, pozostającej z małymi wyjątkami, z którymi
liczyć się nie warto – całkowicie w naszych rękach.

§ 6. Armaty amerykańskie, chińskie i
japońskie

Jednym słowem, aby streścić nasz system ukrócenia rządów w Europie,
poszczególnym rządom pokażemy siłę naszą przy pomocy zamachów, czyli terroru,
wszystkim zaś, jeżeli dopuścimy do powstania przeciwko nam, odpowiemy armatami
amerykańskimi, chińskimi lub japońskimi.

Wykład VIII

Dwuznaczne korzystanie z kodeksu praw – Współpracownicy rządu
żydowskiego – Szkoły specjalne i wychowanie ,,nadkształcące” – Ekonomiści i
milionerzy – Komu powierzać stanowiska odpowiedzialne w rządzie?

§ 1. Dwuznaczne korzystanie z kodeksu praw

Musimy zapewniać sobie wszystkie środki, których przeciwnicy mogliby użyć
przeciwko nam. Będziemy musieli w subtelności i kruczkach słownika prawnego
wyszukiwać usprawiedliwienia w tych wypadkach, kiedy będziemy uważali za
odpowiednie powziąć decyzje mogące wydać się zbyt śmiałymi lub
niesprawiedliwymi, bowiem jest rzeczą ważną ujęcie decyzji tych w takie
wyrażenia, które by miały pozór wyższych przepisów moralnych.

§ 2. Współpracownicy rządu żydowskiego

Rząd nasz winien otoczyć się wszelkimi siłami cywilizacji, wśród których
będzie musiał działać, toteż otoczy się publicystami, prawnikami, praktycznymi
administratorami, dyplomatami i wreszcie ludźmi, przygotowanymi przez specjalne
wychowanie nadkształcące w naszych szkołach specjalnych.

§ 3. Szkoły specjalne i wychowanie
,,nadkształcące”

Ludzie wyżej wymienieni będą znali wszelkie tajemnice bytu społecznego, będą
znali wszystkie języki złożone z politycznych zgłosek i wyrazów, będą znali
podkład natury ludzkiej, jej struny najwrażliwsze, na których będą musieli umieć
grać. Struny te – to strój umysłów gojów, ich tendencje, braki, wady i zalety,
właściwości klas i stanów. Rzecz zrozumiała, że współpracownicy genialni naszej
władzy, o których mowa, nie będą wzięci spośród gojów, którzy przywykli do
wykonywania swej pracy administracyjnej, nie dbając o to, co należy przez nią
osiągnąć, nie myśląc o tym, na co się ona zdała. Administratorzy gojów podpisują
papiery, nie przeczytawszy ich, pracują zaś na urzędach dla zysku lub powodowani
ambicją.

§ 4. Ekonomiści i milionerzy

Otoczymy rząd nasz całym sztabem ekonomistów. Oto dlaczego nauki
ekonomiczne stanowią główny przedmiot wykładów dla żydów. Będzie nas
okrążała cała plejada bankierów, przemysłowców i kapitalistów, a przede
wszystkim milionerów, bowiem w istocie wszystko będą rozstrzygały cyfry.

§ 5. Komu powierzać stanowiska
odpowiedzialne w rządzie?

Dopóki jeszcze nie jest bezpieczne powierzać stanowiska odpowiedzialne
braciom naszym, żydom, dopóty będziemy obsadzali je przez ludzi, których
przeszłość i charakter wykopały przepaść między nimi, a ludami i którzy w razie
oporności naszym wskazaniom, będą musieli oczekiwać sądu albo zesłania. Wobec
tego będą bronili spraw naszych do ostatniego tchu.

Wykład IX

Stosowanie zasad żydowskich w sprawie ponownego wychowania
narodów – Hasło masońsko-żydowskie – Znaczenie antysemityzmu – Dyktatura Judy –
Źródło terroru – Kto służy międzynarodowemu żydostwu? – Podział sił ,,widzących”
i ,,ślepych” w państwach gojów – Łączność władzy z narodem – Liberalna samowola
– Owładnięcie jurysdykcji, wykształcenia i wychowania – Fałszywe teorie –
Komentowanie praw – Tunele podziemne

§ 1. Stosowanie zasad żydowskich w sprawie
ponownego wychowania narodów

Stosując powyżej wyszczególnione zasady nasze, należy zwrócić uwagę na
charakter narodu, w którego kraju ma się przebywać i działać. Ogólne, jednakowe
wszędzie stosowanie zasad tych przed uskutecznieniem ponownego wychowania
narodów na naszą modłę nie może mieć powodzenia. Działając ostrożnie w
stosowaniu ich przekonacie się, że nie minie 10 lat, a charakter najodporniejszy
zmieni się i wówczas nowy naród zaliczymy do już nam uległych.

§ 2. Hasło masońsko-żydowskie

Słowa liberalnego, w istocie zaś naszego, żydo-masońskiego hasła,,wolność,
równość, braterstwo”, kiedy już obejmiemy panowanie, zastąpimy przez słowa już
nie hasła, lecz ideologii ,,prawo wolności, obowiązek równości, ideał
braterstwa”. Powiemy i… chwycimy kozła za rogi… De facto starliśmy już
wszystkie rządy, prócz naszego, Choć de jure jest ich jeszcze wiele. Obecnie,
jeżeli niektóre państwa zaczynają protestować przeciwko nam, czynią to
tylko dla formy, według uznania naszego i w myśl poleceń naszych, antysemityzm
bowiem jest nam potrzebny dla rządzenia naszymi braćmi młodszymi.

§ 3. Znaczenie antysemityzmu

Wyjaśniać tego nie będę, bowiem było to już niejednokrotnie tematem
konferencji naszych.

§ 4. Dyktatura Judy

Przeszkody dla nas w rzeczywistości nie istnieją. Nadrząd nasz znajduje się w
warunkach takiej ekstralegalności, którą zwykle określano przy pomocy mocnego i
energicznego wyrazu – dyktatura. Z zupełną sumiennością mogę stwierdzić, że w
danym momencie my jesteśmy prawodawcami, my rozsądzamy i decydujemy sprawy, my
karzemy, lub uniewinniamy, my, jako dowódca wszystkich wojsk naszych,
usadowiliśmy się na koniu wodza naczelnego. Rządzimy wolą niewzruszoną, bowiem w
naszych rękach pozostają szczątki partii, ongi silnej, obecnie ujarzmionej przez
nas. Władamy niepohamowanymi ambicjami, zaciekłymi zemstami, nienawiściami
zajadłymi.

§ 5. Żródło terroru

My jesteśmy źródłem terroru wszechobejmującego.

§ 6. Kto służy międzynarodowemu żydostwu?

Na usługach swych mamy ludzi wszelkich poglądów, wszelkich zasad
odnowicieli monarchii, demagogów, socjalistów. Wszystkich zaprzęgliśmy do
pracy. Każdy z nich na swoją rękę toczy jak czerw resztki władzy, usiłuje obalić
cały ustalony ład. Wszystkie państwa są przemęczone wskutek działań tych:
wzywają pokoju, gotowe dla niego poświęcić wszystko, lecz my im pokoju nie
udzielimy, dopóki jawnie i kornie nie uznają naszego nadrządu międzynarodowego.

Ludy wołają, że niezbędne jest rozstrzygnięcie kwestii socjalnej w drodze
porozumienia międzynarodowego. Rozczłonkowanie na partie oddało je wszystkie
do dyspozycji naszej, bowiem, chcąc prowadzić walkę konkurencyjną, należy mieć
pieniądze, które całkowicie są w posiadaniu naszym.

§ 7. Podział sił ,,widzących i ,,ślepych”

Moglibyśmy się obawiać u gojów połączenia widzącej siły panujących ze ślepą
siłą ludów, lecz zastosowaliśmy wszelkie środki przeciwko możliwości podobnej:
między obiema siłami wznieśliśmy mur w postaci wzajemnego terroryzowania się. W
ten sposób ślepa siła ludów stanowi dla nas punkt oparcia i my, wyłącznie my,
będziemy kierowali nią, rzecz prosta, w myśl naszych celów.

§ 8. Łączność władzy z narodem

Chcąc, aby ślepiec nie był w stanie uwolnić się od kierownictwa naszego,
musimy niekiedy wchodzić w ścisłą łączność z nim jeżeli nie osobiście, to przez
najwierniejszych braci naszych. Kiedy staniemy się już władzą uznaną, wówczas
będziemy porozumiewali się z narodem osobiście, na placach publicznych i
kształcić go będziemy co do spraw politycznych w takim kierunku, jaki uznamy za
potrzebny.

To, co powie przedstawiciel rządu lub sam panujący, nie może zaraz nie stać
się wiadome całemu państwu, bowiem szybko będzie rozgłoszone przez lud.

§ 9. Liberalna samowola

Aby nie zniszczyć przedwcześnie instytucji gojów, dotknęliśmy instytucji tych
dłonią umiejętną i zebraliśmy w niej końce sprężyn mechanizmu. Sprężyny były
ułożone w ścisłym, lecz właściwym porządku, a my zamieniliśmy to na bezładną
samowolę liberalną.

§ 10. Owładnięcia jurysdykcji wykształcenia
i wychowania

Wtrąciliśmy się do jurysdykcji, do systemu wyborczego, do prasy, do wolności
osobistej, a przede wszystkim do wykształcenia i wychowania, jako do kamieni
węgielnych wolnego bytowania.

§ 11. Fałszywe teorie

Ogłupiliśmy, odurzyliśmy i zdemoralizowaliśmy młodzież gojów przy pomocy
wychowania w zasadach, znanych nam, jako fałszywe lecz wpajanych przez nas.

§ 12. Komentowanie praw

Poza istniejącymi prawami, nie zmieniając ich istoty, lecz tylko
zniekształcając je przez sprzeczne komentowanie, stworzyliśmy coś wspaniałego ze
względu na wyniki. Znalazły one wyraz początkowo w tym, że komentowanie
zamaskowało prawa, następnie zaś zupełnie zakryło je od oczu rządów, a to
wskutek niemożności znania prawodawstwa tak skomplikowanego. Oto źródło
teorii sądów sumienia.

§ 13. Tunele podziemne

Twierdzicie, że goje rzucą się na nas z bronią w ręku, jeżeli przedwcześnie
zrozumieją, o co chodzi. Przeciwko temu posiadamy na zachodzie możność ukrycia
takiego manewru, że zadrżą serca najdzielniejsze: są to tunele dla kolei
podziemnych, które od tego czasu będą przeprowadzone we wszystkich stolicach. W
chwili odpowiedniej będą one wysadzone w powietrze wraz ze wszystkimi
organizacjami i dokumentami państwowymi.

Wykład X

Pozory w polityce – „Genialność” podłości – Co zapowiada
żydo-masoński przewrót państwowy? – Głosowanie powszechne – Wartość osobista i
agenci żydo-masońscy – Genialny kierownik Judy – Instytucje i ich funkcje –
Trucizna liberalizmu – Konstytucja jako szkoła waśni partyjnych. Era
republikańska. – Prezydenci jako kreatury żydowskie – Odpowiedzialność
prezydentów – ,,Panama” – Rola izby deputowanych i prezydenta – Żydostwo jako
siła prawodawcza – Nowa konstytucja republikańska i prawa według niej prezydenta
– Przejście do judejskiego samowładztwa – Chwila proklamowania króla
wszechświata – Szczepienie chorób oraz inne podstępy żydowskie

§ 1. Pozory w polityce

Dziś zaczynam od powtórzenia rzeczy już powiedzianej i proszę, byście
pamiętali, że rządy i narody w polityce zadowalają się pozorami. Jakżeż mają
wglądać w treść spraw, jeżeli dla ich przedstawicieli najważniejszą kwestią jest
uciecha. Nader ważne jest, by nasza polityka była świadoma tego. Pomoże nam to
przy przejściu do omawiania podziału władzy, swobody słowa, prasy, religii
(wiary), prawa zrzeszenia się, równości przed prawem, nietykalności majątku,
mieszkania, podatków (idea podatku ukrytego), odwrotnej siły praw. Wszystkie
kwestie wymienione są tego rodzaju, że nie należy nigdy dotykać ich wprost i w
sposób dla narodu widoczny. W wypadkach konieczności poruszania ich, nie powinno
się ich wyliczać, lecz tylko oświadczyć, bez szczegółowego omawiania, że
uznajemy zasady prawa współczesnego. Doniosłość przemilczenia podobnego polega
na tym, że niewymienione zasady pozostawiają nam swobodę wykluczenia z niej
niepostrzeżenie różnych szczegółów; o ile wymienilibyśmy je, wówczas staną się
one niejako drobiazgami.

§ 2. ,,Genialność” podłości

Narody żywią specjalną miłość i szacunek dla geniuszy siły politycznej i
na wszelkie z ich strony gwałty odpowiadają: podłe, bo podłe, ale jakie zręczne!
Szwindel, ale jak wykonany, jak wspaniale i bezczelnie! Przewidujemy
zaprzęgnięcie wszystkich narodów do pracy nad wzniesieniem projektowanego przez
nas gmachu kapitalnego. Oto dlaczego musimy przede wszystkim zebrać zapas i
zapewnić sobie tę zuchowatą dzielność i moc ducha, która wcielona w działaczy
naszych, złamie wszystkie przeszkody na drodze naszej.

§ 3. Co zapowiada syjoński przewrót
państwowy?

Skoro dokonamy przewrotu państwowego, wówczas powiemy narodom: ,,Wszystko
szło nad wyraz źle, wszyscy są przemęczeni cierpieniami. Burzymy przyczyny mąk
waszych: narodowości, granice, różnice jednostek monetarnych. Rzecz prosta,
macie prawo wydać wyrok na nas, lecz czyż może on być sprawiedliwy, jeżeli go
zatwierdzicie pierwej, nim zbadacie to, co my wam dajemy?” Wówczas wezmą nas na
ręce i będą nieśli w porywie jednomyślnym zachwytu, nadziei i pragnień.

§ 4. Głosowanie powszechne

Głosowanie, uczynione środkiem zdobycia panowania przez nas
dzięki przyuczeniu doń nawet najmniejszych jednostek z liczby członków ludności,
a to przez stworzenie ugód i zebrań grup pewnych – przyda nam się wówczas i po
raz ostatni odegra rolę jako jednomyślne, wywołane przez chęć poznania nas
bliżej, zanim by nas potępiono. Toteż musimy dopuścić do głosowania
wszystkich, bez różnicy klas i cenzusu, aby wprowadzić absolutyzm większości,
czego nie można wymusić na klasach inteligentnych, posiadających cenzus.

§ 5. Wartość osobista i agenci syjońscy

Przyzwyczaiwszy wszystkich do pojęcia o wartości osobistej, zniszczymy
wpływy rodziny u gojów oraz jej wartość wychowawczą, położymy kres wysuwaniu
się rozumów indywidualnych, którym tłum, przez nas kierowany, nie da wysunąć
się, ani nawet wypowiedzieć; tłum przyzwyczaił się do słuchania tylko nas,
bowiem płacimy mu za posługę i uwagę. W ten sposób stworzymy potęgę ślepą,
niezdolną poruszać się bez kierownictwa agentów naszych, którzy zajmują miejsca
jej przywódców. Ludy poddadzą się temu rygorowi, widząc, że od przywódców tych
zależą zarobki, wsparcia i otrzymanie wszelkiego dobra.

§ 6. Genialny kierownik Judy

Plan rządzenia powinien być przygotowany przez jedną głowę, bowiem nie można
by go było scalić, gdybyśmy dopuścili do rozdrobnienia na kawałki w licznych
umysłach. Dlatego też możemy znać plan działania lecz nie wolno nam potępiać go,
aby nie naruszać jego genialności, związku jego części składowych, siły
praktycznej, zawartej w utajonym znaczeniu każdego punktu. Jeżeli dyskutować nad
pracą taką i zmieniać ją przez liczne głosowania, wówczas odcisną się na niej
wszelkie nieporozumienia myślowe, które nie wniknęły w głębię i związek
zamierzeń tej pracy. Niezbędne jest dla nas posiadanie pracy naszego kierownika
genialnego na rozszarpanie przez tłum lub nawet przez ograniczone co do liczby
członków stowarzyszenia.
Plany te tymczasem nie wywrócą do góry dnem instytucji współczesnych,
zmieniając tylko ich ekonomię, czyli całą kombinację ich pochodu, który tym
sposobem skieruje się drogą wskazaną w planach naszych.

§ 7. Instytucje i ich funkcje

Pod różnymi nazwami we wszystkich krajach istnieje mniej więcej to samo.
Przedstawicielstwo narodowe, ministerstwa, senat, rada państwa, ciała
prawodawcze i wykonawcze. Nie ma potrzeby wyjaśniania mechanizmu stosunków
wzajemnych między powyższymi instytucjami, bowiem jest to powszechnie znane.
Należy tylko zwrócić uwagę, że każda z wymienionych instytucji odpowiada pewnej
doniosłej funkcji państwowej. Proszę zauważyć, że przymiotnik ,,doniosły”
stosuje się nie do instytucji lecz do funkcji, a więc nie instytucje, lecz ich
funkcje są doniosłe. Instytucje podzieliły między sobą wszelkie funkcje
rządzenia – administracyjną, prawodawczą, wykonawczą, toteż zaczęły działać w
organizmie państwowym, jak narządy w ciele ludzkim. Jeżeli uszkodzimy jedną
część maszyny państwowej, niby człowiek zachoruje i… umrze.

§ 8. Trucizna liberalizmu

Kiedy wprowadziliśmy do organizmu państwowego truciznę liberalizmu, cała jego
kompleksja polityczna uległa zmianie: państwa zapadły na chorobę śmiertelną – na
zakażenia krwi. Nie pozostaje nic, jak oczekiwać końca ich agonii.

§ 9. Konstytucja jako szkoła waśni
partyjnych

Z liberalizmu zrodziły się państwa konstytucyjne, które zastąpiły zbawcze dla
gojów samowładztwo, konstytucja zaś, jak dobrze wiecie, nie jest niczym
innym, jak tylko szkołą waśni, nieładu, sporów, niezgody, czczej agitacji
partyjnej, tendencji partyjnej – słowem są to szkoły wszystkiego, co pozbawia
indywidualności działalność państwową. Trybuna parlamentarna, nie mniej niż
prasa, skazała panujących na bezczynność i bezsilność, a wskutek tego uczyniła
ich niepotrzebnymi, zbytecznymi, co było powodem obalenia tronów w wielu
państwach.

§ 10. Era republikańska i prezydenci jako
kreatury żydowskie

Po obaleniu tronów dopiero stało się możliwe powstanie ery republikańskiej.
Wówczas to właśnie zastąpiliśmy władcę przez karykaturę rządu – przez
prezydenta, wziętego z tłumu, ze środowiska naszych kreatur i niewolników.
To było podstawą miny, umieszczonej przez nas pod narodem gojów, a właściwie pod
narodami gojów.

§ 11. Odpowiedzialność prezydentów

Wkrótce będzie przez nas wprowadzona odpowiedzialność prezydentów. Wtedy już
bez ceremonii będziemy wprowadzali to, za co odpowiedzialność spadnie na naszą
kreaturę. Co nas to obchodzi, że zrzedną szeregi osób, dążących do władzy, że
powstaną zamieszki wskutek niemożliwości znalezienia prezydentów, które
ostatecznie zdezorganizują wybory prezydenta.

§ 12. ,,Panama”

Aby plan nasz doprowadził do wyników powyższych, będziemy organizowali
wybory takich prezydentów, w których przeszłości istnieje jakaś niewyjaśniona
ciemna sprawa, jakaś ,,panama”. Wówczas będą oni wiernymi wykonawcami
planów naszych, a na to w obawie rewelacji oraz z powodu wrodzonej każdemu,
kto doszedł do władzy – dążności zachowania dla siebie przywilejów i zaszczytów,
związanych z godnością prezydenta.

§ 13. Rola izby deputowanych i prezydenta

Izba deputowanych będzie osłaniała, broniła, wybierała prezydentów lecz
odbierzemy jej atrybucję wnoszenia projektów praw i zmiany ich, bowiem atrybucję
tę przekażemy prezydentowi odpowiedzialnemu – zabawce w naszych rękach. Rzecz
prosta, iż wówczas władza prezydenta stanie się celem najróżniejszych napaści,
toteż damy mu samoobronę w formie prawa odwoływania się do narodu, do jego
decyzji, poza jego przedstawicielami, czyli do tego samego naszego popychadła
ślepego – większości spośród tłumu. Niezależnie od tego nadamy prezydentowi
prawo wprowadzania stanu wojennego. Umotywujemy to w taki sposób, że prezydent,
jako szef armii całego kraju, winien mieć możność rozporządzania nią w
wypadkach, kiedy zachodzi potrzeba obrony nowej konstytucji republikańskiej, do
czego jest najzupełniej uprawniony jako przedstawiciel odpowiedzialny
konstytucji tej.

§ 14. Żydostwo jako siła prawodawcza

Zrozumiałe jest, że w warunkach podobnych do powyższych klucz od świątyni
będzie pozostawał w naszym ręku i że nikt, prócz nas, nie będzie kierował
siłą prawodawczą.

§ 15. Nowa konstytucja republikańska i
prawo według niej prezydenta

Z chwilą wprowadzenia nowej konstytucji republikańskiej odbierzemy Izbie
prawo interpretacji co do zarządzeń rządowych, a to pod pretekstem zachowania
tajemnicy państwowej. Prócz tego sprowadzimy do minimum liczbę przedstawicieli,
a tym samym ograniczymy o tyleż namiętności polityczne i namiętności do
polityki; jeżeli zaś one, wbrew oczekiwaniom wybuchną i w owym minimum, to
zanulujemy je przez odwołania się do większości narodu całego.

Mianowanie prezydentów i wice-prezydentów Izby i Senatu będzie zależne od
prezydenta. Nieustające sesje parlamentów zredukujemy do paru miesięcy. Poza tym
prezydent jako naczelnik władzy wykonawczej, będzie miał prawo zwoływania
parlamentu lub zarządzenia w sesjach przerw, które mogą trwać aż do naznaczenia
terminu nowej sesji. Aby skutki tych działań bezprawnych w istocie swej nie
spadły przedwcześnie dla naszych planów na wprowadzoną przez nas
odpowiedzialność prezydenta, podsuniemy ministrom oraz innym przedstawicielom
wyższej administracji, otaczającym prezydenta – myśl obchodzenia jego
rozporządzeń własnymi środkami, za co oni, nie zaś prezydent, będą ponosili
odpowiedzialność. Szczególnie zalecamy powierzanie wykonywania tej roli
senatowi, radzie państwa lub radzie ministrów, nie zaś poszczególnym osobom.

Prezydent będzie według uznania naszego komentował treść tych spośród
istniejących praw, które dadzą się tłumaczyć w sposób różnoraki. Będzie również
kasował je, jeżeli wskażemy mu, że zachodzi tego potrzeba. Prócz tego
prezydentowi będzie przysługiwał przywilej wnoszenia praw tymczasowych, a nawet
wprowadzenie nowych zmian do pracy konstytucyjno-państwowej. Jako motyw w obydwu
przypadkach będą podawane wymagania wyższe dobra państwowego.

§ 16. Przyjście do judejskiego samowładztwa

Stosowanie powyższych środków da nam możność niszczenia stopniowego, krok za
krokiem, wszystkiego, co początkowo przy przyjęciu przez nas praw naszych
musieliśmy wprowadzić do konstytucji państwowych, jako środki przejściowe do
niepostrzeżonego zniesienia wszystkich konstytucji, kiedy nastanie czas
zastąpienia wszelkiego rządu przez nasze samowładztwo.

§ 17. Chwila proklamowania króla
wszechświata

Uznanie naszego samowładcy może nastąpić również przed zniesieniem
konstytucji. Chwila ta nastanie wówczas, kiedy narody, zmęczone rozprzężeniem w
państwach i bankructwami władców, zorganizowanymi przez nas, zawołają: ,,zabierzcie
ich, a dajcie nam natomiast jednego władcę wszechświatowego, który by
zjednoczył nas i zniósł przyczyny waśni, a mianowicie: granice narodowościowe,
wyznaniowe, wyrachowania państwowe, który by dał nam spokojność i pokój,
niemożliwe do osiągnięcia przy obecnych władcach i przedstawicielach”.

§ 18. Szczepienie chorób oraz inne podstępy
żydowskie

Wiecie doskonale, że dla stworzenia możności wyrażenia pragnień podobnych
przez wszystkie narody, niezbędne jest mącić we wszystkich krajach stosunki
narodowe i rządy aby przemęczyć ogół nieładem, nienawiścią, walką, a nawet
męczeństwem, głodem, szczepieniem chorób, nędzą. Wówczas goje nie będą
widzieli innego wyjścia, jak tylko oddanie się zupełnie i ostateczne pod władzę
naszą. Gdybyśmy dali narodom wytchnienie, wówczas nie wiadomo, czy kiedykolwiek
nastąpiłaby chwila upragniona.

Wykład XI

Rada państwowa – Program nowej konstytucji – Niektóre
szczegóły proponowanego przewrotu – Goje to barany – Masoneria tajna i jej
,,loże” na pokaz – Doniosłość żydowskiego rozproszenia

§ 1. Rada państwa

Rada państwa będzie służyła do zaznaczania i władzy osoby rządzącej. Rada ta,
jako część ciała prawodawczego, istniejąca na pokaz, będzie stanowiła niejako
komitet redagujący prawa i dekrety władzy.

§ 2. Program nowej konstytucji

Oto program przygotowywanej nowej konstytucji. My będziemy stwarzali i
wykonywali prawa i rządy: 1. w formie projektów, składanych ciału prawodawczemu,
2. przy pomocy dekretów prezydenta w formie postanowień ogólnych, orzeczeń
senatu, uchwał rady państwa, decyzji ministerialnych, 3. w chwili zaś
odpowiedniej – w formie przewrotu państwowego.

§ 3. Niektóre szczegóły proponowanego
przewrotu

Ustaliwszy mniej więcej taki modus agendi (sposób postępowania), zajmiemy się
szczegółami tych kombinacji, przy których użyciu mamy dokonać zmiany działania
maszyn państwowych w kierunku wymienionym. Kombinacje te są to: swoboda prasy,
prawo zrzeszania się, wolność sumienia, zasady systemu wyborczego i wiele innych
objawów, które muszą zniknąć z repertuaru ludzkości, by ulec zasadniczej zmianie
nazajutrz po ogłoszeniu nowej konstytucji.

Dopiero w chwili tej będziemy mogli ogłosić wszystkie nasze postanowienia,
bowiem później wszelkie zmiany będą niebezpieczne. A oto przyczyny: jeżeli
zmiany te wprowadzone będą bezwzględnie oraz w kierunku rygoru i ograniczeń –
może to spowodować wybuch rozpaczy, wywołany obawą nowych zmian w tym samym
kierunku. Jeżeli zmiana ta będzie dokonana w kierunku nowych ulg, wówczas może
być powiedziane, że przyznaliśmy się do słabości, co poderwie autorytet
niezłomności nowej władzy lub też może wytworzyć przekonania, że przejął nas
strach i zmuszeni jesteśmy do ustępstw, za które nikt nie będzie nam wdzięczny,
bowiem będą uważane za należne…

Jedno i drugie byłoby szkodliwe dla powagi nowej konstytucji. Konieczne jest,
żeby z chwilą jej ogłoszenia, oszołomione przez dokonanie przewrotu narody –
będące jeszcze pod wpływem terroru i niepewności – zrozumiały, że jesteśmy o
tyle silni, o tyle nietykalni, o tyle pełni potęgi, że w żadnym razie nie
będziemy liczyli się z narodami i nie tylko nie zwrócimy uwagi na ich sąd i
życzenia, lecz nawet gotowi jesteśmy i zdolni z niezwalczoną siłą zgnieść ich
wyrażanie i przejawianie w każdej chwili i na każdym miejscu, że wzięliśmy od
razu wszystko, co uważaliśmy za niezbędne i w każdym razie nie będziemy dzielili
się naszą władzą. Wówczas ze strachu zamkną oczy na wszystko i będą oczekiwali,
co z tego wyniknie.

§ 4. Goje to barany

Goje to stado baranów, my zaś jesteśmy wobec nich wilkami a wiecie wszak,
co się staje z owcami, kiedy do owczarni wkradną się wilki. Zamkną oni oczy
jeszcze i z tej przyczyny, że obiecamy im zwrot wszystkich odebranych swobód po
zwyciężeniu wrogów pokoju i pokonaniu wszystkich partii. Czy warto wspominać o
tym, jak długo będą oczekiwać tego zwrotu?

§ 5. Masoneria tajna i jej ,,loże” na pokaz

W jakimże innym celu wymienialiśmy i nakazaliśmy gojom całą tę politykę, nie
dając im możności zbadania jej treści – jeżeli nie tym – żeby drogą okólną
osiągnąć to, co jest prostą drogą niedosięgłe dla naszego plemienia rozsianego.
Posłużyło to – jako fundament dla naszej organizacji masonerii tajnej, która nie
jest znana oraz dla celów, których istnienia nawet nie podejrzewają te bydlęta –
goje, znęceni przez nas do szeregów armii lóż masońskich ,,na pokaz”,
istniejących dla zamydlania oczu gojom.

§ 6. Doniosłość żydowskiego rozproszenia

Bóg obdarzył nasz naród wybrany rozproszeniem. W tej pozornej słabości naszej
znalazła wyraz cała potęga, która teraz doprowadziła nas do progu władzy
wszechświatowej. Obecnie niewiele pozostaje już do nadbudowania na fundamencie
założonym.

Wykład XII

Żydowskie pojmowanie wyrazu wolność – Przyszłość prasy w
państwie syjońskim – Kontrola prasy – ,,Postęp” w pojęciu żydów – Dziennikarstwo
i literatura w państwie syjońskim – Solidarność żydowsko-masońska w współczesnej
prasie – Obudzenie żądań społecznych na prowincji – Nieomylność nowego ustroju

§ 1. Żydowskie pojmowanie wyrazu ,,wolność”

Wyraz wolność, który może być pojmowany różnorodnie, my określamy jak
następuje:
wolność jest prawem czynienia tego, na co kodeks pozwala. Podobne
pojmowanie posłuży nam w chwili odpowiedniej do tego, aby cała wolność była w
naszym ręku, bowiem prawa będą tworzyły lub niszczyły tylko to, co w myśl
programu powyższego uznamy za właściwe.

§ 2. Przyszłość prasy w państwie syjońskim

Z prasą załatwimy się w taki sposób: jaką rolę gra obecnie prasa? Służy ona
do podniecania potrzebnych nam namiętności lub też – egoizmom partyjnym. Bywa
beztreściowa, niesprawiedliwa, kłamliwa i większość ludzi nie rozumie nawet
czemu ona służy. Osiodłamy ją i weźmiemy mocno w cugle. Tak samo postąpimy z
pozostałą prasą; bowiem nie mamy się co bronić od napaści prasy, jeżeli
pozostaniemy jako cel tylko dla książek i broszur. Przekształcimy ów kosztowny
obecnie z uwagi na konieczność cenzurowania – wytwór jawności w źródło dochodów
naszego państwa, obciążymy wydawnictwa specjalnym podatkiem w markach
stemplowych oraz składaniem kaucji przy organizowaniu organów prasy lub drukarń,
co zabezpieczy nasz rząd od wszelkich napaści ze strony prasy. Za ewentualną
napaść będziemy karali bezwzględnie. Środki takie, jak marki i kaucje, oraz
zabezpieczone przez nie kary dadzą państwu olbrzymi dochód. Co prawda, gazety
partyjne mogłyby nie żałować pieniędzy, toteż będziemy je zamykali już po
drugiej napaści. Nikt bezkarnie nie będzie mógł zaćmić aureoli naszej
nieomylności rządowej. Pretekstem do zamknięcia wydawnictwa będzie to, że
dany organ prasy, podnieca umysły bez przyczyny i podstawy. Zwrócić uwagę na to,
że między napadającymi na nas będą i przez nas stworzone organy, lecz nie
będą występowały jedynie przeciwko punktom, których zmianę postanowimy.

§ 3. Kontrola prasy

Żadna wiadomość nie przedostanie się do społeczeństwa bez kontroli naszej.
Cel ten osiągamy już obecnie w ten sposób, że wszelkie nowości wydawnicze
otrzymywane są przez kilka agentur, które centralizują ruch wydawniczy świata
całego. Agentury te będą wówczas wyłącznymi naszymi instytucjami i będą
ogłaszały tylko to, co my im wskażemy. Jeżeli obecnie potrafiliśmy zawładnąć
mózgami społeczeństw gojów do tego stopnia, że wszystkie prawie patrzą na
zdarzenia światowe przez kolorowe szybki okularów, które my im zakładamy, jeżeli
obecnie nie istnieją dla nas w żadnym państwie przeszkody tamujące drogę do tak
zwanych przez głupotę gojów tajemnic państwowych – to także będzie wówczas,
kiedy zostaniemy uznanymi władcami świata w osobie naszego władcy
wszechświatowego. Powróćmy do przyszłości prasy: ktokolwiek będzie chciał zostać
wydawcą, księgarzem, drukarzem, będzie zmuszony wyjednać sobie dyplom
odpowiedni, który w razie wykroczenia będzie niezwłocznie odbierany.

§ 4. „Postęp” w pojęciu żydów

Wobec zastosowania sposobów powyższych narzędzie myśli stanie się środkiem
wychowawczym w ręku rządu naszego, który nie pozwoli już masom ludowym błąkać
się w ostępach; marzeniach o dobroczynnym wpływie postępu. Komu z nas nie jest
wiadomo, że te dobrodziejstwa urojone stanowią drogę do marzeń bezsensownych, z
których powstały stosunki anarchiczne między ludźmi i do rządu, bowiem postęp, a
właściwie idea postępu naprowadziła na myśl wszelkiego rodzaju emancypacje, nie
ustalając dla nich granic. Wszyscy tak zwani wolnomyślni są anarchistami, jeżeli
nie czynu, to myśli. Każdy z nich ugania się za majakami wolności, wpadając przy
tym w samowolę, czyli w anarchię protestu dla protestu.

§ 5. Dziennikarstwo i literatura w państwie
syjońskim

Odnośnie do prasy – to obciążymy ją zarówno, jak i wszelkie druki, podatkiem,
pobieranym w markach od arkusza oraz kaucjami. Książki, liczące mniej niż
trzydzieści arkuszy, będą płaciły podatek zdwojony. Zaliczymy je do kategorii
broszur żeby z jednaj strony zmniejszyć liczbę wydawnictw periodycznych
stanowiących najskuteczniejszą truciznę drukowaną, z drugiej zaś – środek ten
zmusi literatów do pisania książek tak obszernych, że nikt nie będzie ich
czytał, zwłaszcza wobec ich drożyzny.
Nasze wydawnictwa własne, mające zwrócić ruch umysłów w kierunku przez nas
wybranym, będą tanie i zyskają wielką poczytność. Podatki położą kres lichym
płodom literackim, system zaś kar wytworzy zależność literatów od nas. Gdyby
nawet znaleźli się chętni do pisania przeciwko nam, to jednak nie znajdą
wydawców, którzy by podjęli się drukowania. Przed przyjęciem do druku
jakiegokolwiek dzieła wydawca albo drukarz będzie musiał wyjednywać od władz
pozwolenie. W ten sposób zawczasu poznamy knowania, skierowane przeciwko nam i
zanulujemy je, ogłaszając wcześniej wyjaśnienia na ten sam temat.

Literatura i dziennikarstwo są to dwa najważniejsze czynniki wychowawcze,
dlatego też rząd nasz będzie właścicielem większości dzienników.
Scentralizuje to wpływ szkodliwy prasy prywatnej, a zarazem stworzy olbrzymi
wpływ na umysły. Jeżeli wydamy pozwolenie na 10 dzienników, to sami wytworzymy
30 i będziemy stale utrzymywać stosunek ten. Ogół nie powinien domyślać się
tego, wydawane więc przez nas dzienniki będą z pozoru krańcowo przeciwnych
kierunków i zdań, co wzbudzi do wydawnictw tych zaufanie i pociągnie do nich
przeciwników naszych, nie domyślających się niczego. W ten sposób wpadną oni w
nasze sidła i będą unieszkodliwieni.

Na planie pierwszym będą stały organy o charakterze ściśle urzędowym. Te będą
pilnowały zawsze naszych interesów, toteż wpływ będą posiadały bardzo nikły. Na
drugim planie umieścimy półurzędówki, których zadaniem będzie – nęcenie
obojętnych. Trzeci plan zajmie nasza, rzekomo, opozycja, w której bodajby jeden
z organów będzie stanowił antypody nasze. Przeciwnicy nasi będą uważali ową,
rzekomą opozycję, za zwolenników swych i otworzą przed nami karty.

Dzienniki nasze będą przedstawiały kierunki najrozmaitsze: arystokratyczny,
republikański, rewolucyjny, a nawet anarchistyczny, będą one posiadały sto rąk,
z których każda będzie wyczuwała puls jakiegoś kierunku myśli społecznej. Kiedy
puls zacznie bić w sposób przyspieszony, wówczas ręce te zwrócą opinię w
kierunku celów naszych, bowiem osobnik podniecony traci rozsądek i łatwo poddaje
się nakazom. Głupcy, którzy będą myśleli, że powtarzają zdanie dziennika,
reprezentującego ich obóz powtarzać będą nasze myśli lub te, które będą dla nas
pożądane. Wyobrażając sobie, że kroczą za organem partii swojej, będą szli za
sztandarem, który my im wywiesimy.

Chcąc skierować odpowiednio do tego milicję gazetową, musimy całą sprawę
zorganizować ze szczególną dbałością. Pod nazwą centralnego wydziału prasowego
stworzymy zebrania literackie, na których agenci nasi będą niepostrzeżenie
rzucali hasła i dawali sygnał. Sprzeciwiając się, zawsze powierzchownie, naszym
poczynaniom, bez dotykania jednak ich istoty, organy nasze będą prowadziły
polemikę bezwartościową z dziennikami urzędowymi jedynie w tym celu, aby dać nam
przyczynę do wypowiedzenia się więcej szczegółowo, niż to mogliśmy uskutecznić w
pierwiastkowych oświadczeniach urzędowych. Rzecz prosta, iż będzie to z
pożytkiem dla nas.

Napaści na nas spowodują jeszcze i to, że poddani upewnią się co do zupełnej
swobody gadania, nasi zaś agenci będą mieli podstawy do twierdzenia, że
dzienniki występujące przeciwko nam, zajmują się czystą paplaniną, bowiem nie są
zdolne znaleźć istotnych przyczyn do rzeczowego obalenia treści rozporządzeń
naszych

Podobne, niedostrzegalne dla uwagi społecznej, niemniej jednak pewne,
zarządzenia w sposób najpewniejszy skierują zaufanie w stronę rządu naszego.
Dzięki tym zarządzeniom będziemy w zakresie spraw politycznych, w miarę
potrzeby pobudzali lub uspokajali umysły – przekonywali lub dezorientowali,
przez drukowanie to prawdy, to znów kłamstw, to pewnych danych – to znów
przeczenia im, odpowiednio do tego, czy przyjęto je dobrze, czy też źle.
Zawsze jednak będziemy ostrożnie badali grunt, zanim uczynimy krok. Będziemy
odnosili nad przeciwnikami naszymi pewne zwycięstwa, bowiem tamci nie będą
rozporządzali organami prasy, w których mogliby wypowiedzieć się całkowicie, a
to z powodu wymienionych wyżej zarządzeń przeciwko prasie.

Kamienie probiercze, użyte przez nas w prasie trzeciej kategorii, będą w razie
potrzeby energicznie niszczone przez urzędówki nasze.

§ 6. Solidarność żydowsko-masońska we
współczesnej prasie

Już obecnie, bodajby w formach przestrzeganych przez dziennikarstwo
francuskie, istnieje solidarność masońska, wyrażona w haśle: wszystkie organy
prasy związane są wzajemnie tajemnicą zawodową. Żaden z członków tej prasy, na
kształt augurów starożytnych, nie wyda tajemnicy informacji swoich, jeżeli nie
postanowiono ogłosić ich. Żaden z dziennikarzy nie zdecyduje się na
zdradzenie tajemnicy tej, bowiem żaden z nich nie jest przyjmowany do świata
literackiego, o ile nie miał w przeszłości jakiej haniebnej rany. Rany te
ujawniono by zaraz dopóki zaś są ukryte, aureola dziennikarza przyciąga
przekonania większości. Tłumy z zapałem kroczą za nim.

§ 7. Obudzenie żądań społecznych na
prowincji

Wychowanie nasze dotyczy zwłaszcza prowincji. Konieczne jest, byśmy tam
obudzili te pragnienia i dążności, przy pomocy których moglibyśmy w każdej
chwili zaatakować stolicę, przedstawiając je za niezależne pragnienia i dążności
prowincji. Rzecz prosta, iż źródłem my będziemy zawsze. Potrzebne nam to, bo
niekiedy, dopóki nie posiadamy jeszcze pełni władzy – stolice bywały oplątane
przez prowincjonalną opinię narodu, czyli większości, zorganizowanej sztucznie
przez agentów naszych. Potrzebne nam to, by stolice w momencie psychologicznym
nie potrzebowały nad faktem dokonanym debatować, bodaj już dlatego, że znalazł
on uznanie większości prowincjonalnej.

§ 8. Nieomylność nowego ustroju

W okresie nowego ustroju, będącego przejściem do panowania naszego, nie
można pozwolić na demaskowanie przez prasę nieuczciwości społecznej. Konieczne
jest, by myślano, że nowy ustrój zadowolił wszystkich o tyle, że nawet znikła
przestępczość. Przejawy przestępczości mogą być znane tylko ofiarom lub świadkom
przypadkowym.

Wykład XIII

Potrzeba chleba powszedniego – Kwestie polityczne – Sprawy
przemysłowe – Uciechy, Domy Ludowe, Konkursy i Sporty – ,,Prawda jest jedna” –
Wielkie problemy (zagadnienia)

§ 1. Potrzeba chleba powszedniego

Potrzeba chleba powszedniego zmusza gojów do milczenia i do
zostania naszymi uległymi sługami. Agenci spośród nich, przyjęci do naszej
pracy, będą w myśl rozkazów naszych rozpisywali się o tym, co według nas będzie
najodpowiedniejsze dla ogłaszania bezpośredniego w dokumentach urzędowych, my
zaś tymczasem, korzystając z podjętej dyskusji, przeprowadzimy zarządzenia
pożądane i ofiarujemy je ogółowi, jako fakt dokonany. Nikt nie ośmieli się
domagać odwołania rzeczy już przesądzonej, tym więcej, że przedstawimy ją jako
ulepszenie. Jednocześnie prasa zwróci umysły w kierunku nowych spraw.

§ 2. Kwestie polityczne

Nauczyliśmy wszak ludzi szukania wiecznie czegoś nowego. Do
dyskusji nad tymi sprawami nowymi rzucają się bezmózgowi kierownicy losów
niezdolni dotychczas pojąć, że nie mają wyobrażenia o tym, do czego się biorą.
Kwestie polityki dostępne są wyłącznie dla twórców i kierowników jej w ciągu
wielu wieków.

Ze wszystkiego tego staje się widoczne, że ubiegając się o zdanie tłumu,
ułatwiamy bieg nowego mechanizmu. Możecie zauważyć, że szukamy niejako uznania
nie dla czynów, lecz dla słów, wygłoszonych przez nas w danej kwestii. Głosimy
stale, że myślą kierowniczą naszych poczynań jest nadzieja, a nawet pewność
służenia dobru powszechnemu.

§ 3. Sprawy przemysłowe

Aby odciągnąć ludzi zbyt niespokojnych od debatowania nad
kwestiami politycznymi, rzekomo przeprowadzamy obecnie nowe zagadnienia, a
mianowicie – sprawy przemysłowe. Niech sobie szaleją na terenie tym. Masy
zgadzają się na próżnowanie, na odpoczynek po rzekomej działalności politycznej
(której nauczyliśmy ich, aby przy pomocy tego walczyć przeciwko rządom gojów) –
jedynie pod warunkiem posiadania nowego zajęcia, zawierającego, jak im to
wskazujemy, również treść polityczną.

§ 4. Uciechy, Domy Ludowe, Konkursy i
Sporty

W obawie, że ludzie owi dojdą do jakichś wniosków, zwracamy
ich uwagę przy pomocy uciech, zabaw, namiętności, Domów Ludowych. Niezadługo
przy pośrednictwie prasy zaczniemy ogłaszać konkursy w dziedzinie sztuki, sportu
wszelkiego rodzaju: sporty te odwrócą ostatecznie umysły od kwestii, w których
zakresie musielibyśmy walczyć z nimi. Odzwyczaiwszy się stopniowo coraz
więcej od myślenia samodzielnego, ludzie zaczną mówić unisono z nami, bowiem
my jedynie zaczniemy propagować nowe kierunki myśli za pośrednictwem tych, rzecz
prosta osób, z którymi o solidaryzowanie się nie możemy być pomawiani.

§ 5. ,,Prawda jest jedna”

Rola utopistów liberalnych będzie ostatecznie ukończona,
kiedy władza nasza zyska uznanie. Do tej chwili przydadzą się nam bardzo. W
myśl tego będziemy jeszcze zwracali umysły w kierunku wszelkich fantastycznych
wymyślonych teorii, rzekomo nowych i postępowych. Wszak z zupełnym
powodzeniem zawróciliśmy postępem bezmózgie głowy gojów i nie ma wśród nich
ani jednego rozumiejącego, że wyraz ten, o ile nie dotyczy wynalazków
materialnych, nie ma nic wspólnego z prawdą, bo ta jest jedna i nie ma w niej
miejsca dla postępu. Postęp jako idea fałszywa, służy do zagmatwania prawdy, by
nikt nie znał jej prócz nas, którzy ją strzeżemy.

§ 6. Wielkie problemy (zagadnienia)

Kiedy już obejmiemy władzę, mówcy nas będą głosili wielkie
problematy, które by poruszały całą ludzkość w tym celu, by koniec końców uznała
nasze dobroczynne rządy. Któż wówczas podejrzewać może, że wszystkie problemy
(zagadnienia) owe były przez nas dobrane w myśl planu politycznego, którego nikt
nie mógł odgadnąć w ciągu wielu wieków.

Wykład XIV

Religia przyszłości – Metody, przy pomocy których wykazywać
będziemy gojom dobrodziejstwa naszych rządów – Niedostępność poznania naszych
tajników religii przyszłości – Pornografia i przyszłość słowa drukowanego

§ 1. Religia przyszłości

Kiedy już zaczniemy królować, istnienie innej religii będzie dla nas
niepożądane, poza naszym kultem
jedynego Bóstwa, z którym losy nas łączą
wskutek tego, że jesteśmy narodem wybranym i przez które losy nasze związane są
z losami świata.
Dlatego też powinniśmy zburzyć wszelkie wierzenia. Jeśli z tego powodu
powstaną ateiści współcześni, to jako stopień przejściowy nie przeszkodzą naszym
zamiarom, będą zaś przykładem dla tych pokoleń, które będą słuchały naszych
kazań o religii mojżeszowej. Religia ta, będąca systemem trwałym i ściśle
obmyślonym, doprowadziła do podboju przez nas wszystkich narodów. Podkreślać
będziemy również jej prawdę mistyczną, na której jak to będziemy głosili, polega
cała jej siła wychowawcza!

§ 2. Metody, przy pomocy których wykazywać
będziemy gojom dobrodziejstwa naszych rządów

Przy każdej sposobności będziemy drukowali artykuły, w których przeprowadzimy
porównanie między poprzednimi, a naszymi dobroczynnymi rządami. Łaska pokoju,
bodajby wymuszonego uwydatni jeszcze więcej dodatnie strony rządu naszego.
Omyłki administracji gojów będziemy opisywali w barwach najjaskrawszych
wszczepiwszy taki wstręt do nich, że narody będą wolały pokój w stanie niewoli
pańszczyźnianej, niż prawa owej znamienitej wolności, które tak ją zmęczyły,
że wyczerpały źródła ludzkiego istnienia, będące eksploatowane przez tłum
awanturników, nie wiedzących, co czynią…

Bezużyteczne zmiany rządów, do czego my podbechtywaliśmy gojów, podkopując
gmachy ich państw – do takiego stopnia uprzykrzą się narodom, że będą one wolały
znosić od nas wszystko, byle tylko nie były narażone na powtórne przeżycie tych
samych zaburzeń i przeciwności. My zaś będziemy ze szczególnym naciskiem
uwydatniali błędy historyczne rządów gojów, które w ciągu tylu wieków
męczyły ludzkość, wskutek braku przenikliwości we wszystkim, co dotyczy
istotnego dobra. W pogoni za fantastycznymi projektami dobra społecznego rządy
gojów nie spostrzegły się, że projekty coraz więcej się psuły, a nie poprawiały
stanu stosunków powszechnych, na których gruntuje się życie ludzkie. Cała siła
naszych zasad i środków będzie zawarta w tym, że będą przez nas głoszone i
komentowane jako kontrast jaskrawy zgangrenowanego dawnego ustroju społecznego.

§ 3. Niedostępność poznania religii
przyszłości

Filozofowie nasi będą omawiali wszelkie braki wierzeń gojów, lecz nikt
nigdy nie będzie krytykował wiary naszej z jej istotnego punktu widzenia,
bowiem nikt nie pozna jej gruntownie, prócz ludzi naszych, którzy nigdy nie
ośmielą się zdradzić jej tajników.

§ 4. Pornografia i przyszłość słowa
drukowanego

W krajach uważanych za stojące na czele, stworzyliśmy literaturę szaloną,
brudną, wstrętliwą. Przez czas pewien po objęciu władzy będziemy popierali
rozwój tej literatury, by uwypuklić kontrast programów i głosów, które zbiegną z
wyżyn naszych. Mędrcy nasi wychowani do kierowania gojami, będą układali nowe
projekty, artykuły, przy których pomocy będziemy wpływali na umysły, kierując je
w stron wybranych przez nas pojęć i nauk.

Wykład XV

Równoczesny przewrót wszechświatowy i bezwzględne tępienie
spisków i tajnych stowarzyszeń – Przyszłe losy gojów-masonów – Mistyczność
władzy – Rozmnażanie lóż wolnomularskich – Loże masońskie pod zarządem mędrców
syjońskich – Masoneria kierownikiem wszystkich tajnych stowarzyszeń – Po co goje
zapisują się do lóż masońskich? – Psychologia gojów – Celowość ofiar – Egzekucje
nad masonami – Upadek powagi praw i władzy – Naród wybrany – Zwięzłość i jasność
praw w państwie syjońskim – Środki przeciwko nadużyciom władz – Surowość kar w
państwie syjońskim – Wiek prekluzyjny (ostateczny) sędziów – Sędziowie w
państwie syjońskim – Następstwa liberalizmu sędziów i władz gojów – Bezwzględna
walka z wolnomyślnością – Absolutyzm Judy – Prawo kasacji – Patriarchalny rodzaj
władzy syjońskiego władcy – Prawo silniejszego jedynym prawem w państwie
syjońskim – Król izraelski patriarchą świata.

§ 1. Równoczesny przewrót wszechświatowy i
bezwzględne tępienie spisków i tajnych stowarzyszeń

Kiedy nareszcie zapanujemy niepodzielnie przy pomocy przewrotów państwowych,
przygotowanych wszędzie na ten sam dzień po ostatecznym uznaniu nieużyteczności
wszystkich rządów istniejących (do tej chwili być może – wiek cały), wówczas
postaramy się, by przeciwko nam nie było spisków. W tym celu bez
miłosierdzia będziemy skazywali na śmierć wszystkich, którzy z bronią w ręku
sprzeciwiać się będą objęciu przez nas panowania.

Utworzenie jakiegokolwiek stowarzyszenia tajnego również będzie karane
śmiercią. Istniejące obecnie znamy, bowiem służyły i służą nam. Skasujemy
je, członków zaś wyślemy do lądów odległych od Europy.

§ 2. Przyszłe losy gojów-masonów

Podobnie, jak powyżej, postąpimy z tymi gojami, masonami, którzy wiedzą
zbyt wiele. Ci, którzy dla jakichkolwiek przyczyn ułaskawimy, będą wiecznie
lękali się zesłania. Wydamy prawo, w myśl którego wszyscy byli członkowie
stowarzyszeń tajnych będą wysłani z Europy, jako środowiska władzy naszej.
Decyzje rządu naszego będą ostateczne i bezapelacyjne.

§ 3. Mistyczność władzy

W stowarzyszeniach gojów, gdzie zasialiśmy ziarna nieładu i ciągłych
protestów, można przywrócić porządek tylko przy użyciu środków bezwzględnych,
dowodzących istnienia niezłomnej władzy. Nie warto zwracać uwagi na ofiary,
składane na ołtarzu pomyślności przyszłej. Na osiągnięciu pomyślności, chociażby
kosztem ofiar, polega obowiązek władzy, świadomej że istnienie jej polega nie na
przywilejach, lecz na obowiązkach.

Głównym czynnikiem niewzruszalności władzy jest utrwalenie nimbu potęgi, który
można zdobyć jedynie przez wspaniałą nieomylność władzy, która posiadałaby
nietykalność, wypływającą z przyczyn mistycznych – z wyboru Boskiego. Takim było
właśnie do ostatnich czasów samowładztwo rosyjskie, jedyny poza papiestwem,
poważny wróg nasz. Przypomnijcie sobie, że zalana krwią Italia nie tknęła włosa
z głowy Sulli, który krew tę wytoczył. Sulla dzięki swojej odwadze stał się
bóstwem w oczach narodu, choć znęcał się nad nim. Dzielny powrót Sulli do Rzymu
uczynił go nietykalnym. Naród nie tyka człowieka, który zahipnotyzuje go swoim
męstwem i siłą ducha.

§ 4. Rozmnażanie lóż wolnomularskich

Do chwili, kiedy obejmiemy władzę, będziemy stwarzali i rozmnażali loże
wolnomularskie we wszystkich państwach świata. Wciągniemy do lóż tych
wszystkich przyszłych i obecnych działaczy wybitnych, bowiem loże te będą
centralnym punktem informacyjnym i ośrodkiem wpływów.

§ 5. Loże masońskie pod zarządem mędrców
syjońskich

Wszystkie loże poddamy jednemu, znanemu tylko przez nas zarządowi,
złożonemu z mędrców naszych. Loże będą posiadały przedstawiciela,
maskującego ów centralny zarząd masonerii oraz ogłaszającego hasła i programy. W
lożach tych zadzierzgniemy węzeł ze wszystkimi czynnikami rewolucyjnymi i
wolnomyślnymi. Będą one się składały z przedstawicieli wszystkich klas
społecznych. Najtajniejsze projekty polityczne będą znane i podległe naszemu
kierownictwu od chwili powstania. W liczbie członków lóż będą prawie wszyscy
agenci policji narodowej i międzynarodowej, bowiem ich współpraca jest dla nas
niezbędna. Policja ma możność nie tylko załatwiania się po swojemu z opornymi
lecz również i ukrywania dzieł naszych, stwarzania przyczyn do niezadowoleń itd.

§ 6. Masoneria kierownikiem wszystkich
tajnych stowarzyszeń

Do stowarzyszeń tajnych zapisują się zwykle najchętniej aferzyści,
karierowicze i w ogóle ludzie po większej części lekkomyślni, z którymi
prowadzenie interesów nie będzie dla nas trudne. Oni będą wprowadzali w ruch
mechanizm maszyny, wymyślonej przez nas. Jeżeli w świecie tym powstanie zamęt,
będzie to znaczyło, że potrzebowaliśmy go zmącić, a zbyt wielka solidarność jego
rozprzęgła się. Jeżeli zaś w łonie świata tego powstanie spisek, na czele nie
będzie stał nikt inny, jak tylko najprawowierniejszy ze sług naszych. Jest to
naturalne, że my, nie zaś ktoś inny, będziemy kierowali sprawami i czynnościami
masonerii, ponieważ wiemy, dokąd prowadzimy, znamy cel ostateczny każdego
działania; goje zaś nie wiedzą, nawet nie znają wyników bezpośrednich, obchodzi,
ich zwykle tylko chwilowe zadowolenie ambicji przy wykonywaniu projektów. Nie
wiedzą o tym, że sam projekt nie powstał z ich inicjatywy lecz dzięki poddaniu
przez nas myśli odpowiedniej.

§ 7. Po co goje zapisuję się do lóż
masońskich?

Goje zapisują się do lóż, jedni – powodowani ciekawością lub też nadzieją
dobrania się tą drogą do pieroga społecznego, inni zaś, aby uzyskać możność
wypowiedzenia publicznego swoich nieziszczalnych i bezpodstawnych marzeń; ci
pragną oklasków i emocji, która daje powodzenie, a której im nie szczędzimy. Nie
wzbraniamy im tego powodzenia, by korzyści z powstałej na tle tym zarozumiałości
i przekonania o wartości własnej dla nas, żydów, jak najlepiej wyzyskać. Przy
pomocy tych czynników ludzie niepostrzeżenie przejmą się nakazami naszymi, nie
strzegąc się w ich przekonaniu, że nieomylność wytwarza myśli własne, ale
cudzych nie przejmuje.

§ 8. Psychologia gojów

Nie wyobrażacie sobie nawet, jak łatwo najrozumniejszych gojów doprowadzić
do naiwności nieświadomej, o ile przekonani są o wartości własnej, a
jednocześnie, jak łatwo przy pomocy najmniejszego niepowodzenia, bodajby braku
oklasków, pozbawić ich pewności siebie i doprowadzić do zupełnej uległości, byle
tylko zapewnić im nowe powodzenie. O ile nasi lekceważą powodzenie, byle
przeprowadzić plan dany, o tyle goje gotowi są zaniedbać wszelkie plany dla
chwilowego powodzenia.

Psychologia powyższa gojów ułatwia nam znacznie zadanie kierowania nimi.
Dzięki nam wsiedli na konika marzeń o pochłonięciu, indywidualności ludzkiej
przez jednostkę kolektywizmu, nie pojęli jeszcze i nie pojmą nigdy myśli że
,,kolektywizm” stanowi jawne pogwałcenie praw najważniejszych natury, która od
początku świata tworzyła jednostki nie podobne do innych mając na celu właśnie
indywidualność.
Jeżeli byliśmy zdolni doprowadzić ich do takiego szalonego zaślepienia, czyż
nie dowodzi to z zadziwiającą wyrazistością, do jakiego stopnia umysł gojów nie
jest po ludzku rozwinięty, w porównaniu z umysłem naszym! Okoliczność ta
jest dla nas główną gwarancją powodzenia.

§ 9. Celowość ofiar

Do jakiego stopnia sięgała przenikliwość naszych mędrców w starożytności!
Twierdzili oni, że dla dopięcia celu poważnego nie należy cofać się przed
użyciem pewnych środków lub liczyć ofiar składanych, aby osiągnąć cel. My nie
liczymy ofiar spośród nasienia bydlęcego – gojów, choć złożyliśmy ofiarę i z
wielu naszych, lecz w zamian stworzyliśmy dla naszych taką sytuację w świecie, o
jakiej nie mogli marzyć. Stosunkowo nieliczne ofiary spośród nas ochroniły od
zguby narodowość naszą.

§ 10. Egzekucje nad masonami

Śmierć jest nieuniknionym końcem każdego życia. Lepiej jest przyśpieszyć
koniec tych, którzy przeszkadzają naszej sprawie niż nas, którzy jesteśmy jej
twórcami.

Masonów będziemy tracili w taki sposób, że nikt prócz braci nie będzie mógł
się domyśleć, nawet same ofiary; wszystkie one umierają w chwili, kiedy zachodzi
potrzeba tego, na pozór wskutek chorób normalnych. Wiedząc o tym, nawet
bracia nie ośmielą się protestować. Stosując środki podobne, wyrwaliśmy z
masoństwa wszelki zarodek protestu przeciwko zarządzeniom naszym. Głosząc
gojom liberalizm, jednocześnie trzymamy naród nasz i agentów w ryzach
bezwzględnego posłuszeństwa.

§ 11. Upadek powagi praw i władzy

Pod wpływem naszym wykonanie praw gojów spadło do minimum. Powaga jest
zachwiana przez komentowanie wolnomyślne, wprowadzone przez nas do tej sfery.
W najważniejszych sprawach politycznych i zasadniczych, sądy wydają wyroki w
myśl wskazań naszych, widzą sprawy w takim świetle, jakim je zabarwiamy dla
administracji gojów, rzecz prosta, przez osoby podstawione, z którymi na pozór
nie mamy nic wspólnego oraz przy pomocy opinii gazet i innych środków. Nawet
senatorowie i przedstawiciele wyższej administracji korzystają z rad naszych.
Zwierzęcy par excellence umysł gojów niezdolny jest do analizy i obserwacji, tym
więcej zaś nie może przewidzieć, co ma na celu odpowiednie postawienie danej
sprawy.

§ 12. Naród wybrany

W tej różnicy co do zdolności myślenia dają się łatwo upatrzeć cechy
człowieczeństwa, oraz tego, że jesteśmy narodem wybranym. To odróżnia nasz umysł
od instynktownego zwierzęcego umysłu gojów, którzy widzą, lecz niezdolni
przewidzieć lub dokonać wynalazku (z wyjątkiem wynalazków materialnych). Z
powyższego jasne się staje, że natura sama przeznaczyła dla nas kierownictwo i
rządy świata.

§ 13. Zwięzłość i jasność praw w państwie
syjońskim

Kiedy przyjdzie okres naszych rządów jawnych oraz zaznaczenia ich
dobroczynnego wpływu, wtedy przerobimy wszystkie prawodawstwa. Prawa przez nas
utworzone będą zwięzłe, jasne niewzruszone i bez żadnych komentarzy, toteż każdy
będzie w stanie poznać je gruntownie. Zasadniczym rysem będzie posłuszeństwo
dla zwierzchności, doprowadzone do stopnia najwyższego. Wówczas znikną wszelkie
nadużycia wskutek odpowiedzialności wszystkich bez wyjątku wobec władz
przedstawiciela wyższych sfer rządzących.

§ 14. Środki przeciwko nadużyciom władzy

Nadużycia władz, stojących niżej od tej instancji ostatniej będą karane z
taką bezwzględnością; że każdy straci chęć do eksperymentów w tym rodzaju.
Będziemy skrzętnie badali każde działanie do administracji, od której zależny
jest bieg maszyny państwowej, bowiem demoralizacja administracji powoduje
demoralizację ogólną. Ani jeden fakt pogwałcenia prawa, ani nadużycia władzy nie
pozostanie bez przykładnej kary.

§ 15. Surowość kar w państwie syjońskim

Ukrywanie wykroczeń, solidarna pobłażliwość między osobami, pracującymi w
administracji – wszystko to zniknie wobec pierwszych przykładów wymierzania
surowych kar celowych za najmniejsze zachwianie jej powagi dla zysku osobistego.
Delikwent ukarany nawet nieproporcjonalnie w stosunku do winy będzie niejako
żołnierzem, ginącym na posterunku administracyjnym, w imię pożytku dla władzy,
zasad i prawa, które nie dopuszczają przejścia z drogi społecznej na osobistą
ludzi, kierujących rydwanem społecznym. Na przykład sędziowie nasi będą
wiedzieli, że pragnąc pochwalić się nierozsądnym miłosierdziem, gwałcą przepisy
sprawiedliwości, stworzone w celu naprawy ludzi przy pomocy kar za przestępstwa,
nie zaś dla manifestowania zalet duchowych sędziego. Przejawienie zalet tych
jest zupełnie odpowiednie w życiu prywatnym, lecz nie na gruncie społecznym,
stanowiącym podstawę wychowawczą dla ludzi.

§ 16. Wiek prekluzyjny (ostateczny) sędziów

Nasz personel sądowy będzie pracował nie dłużej, jak do lat 55, po pierwsze
dlatego, że starcy z większym uporem obstają przy powziętym z góry zdaniu,
trudniej poddając się rozporządzeniom nowym, po drugie zaś dlatego, że da nam to
możność osiągnięcia łatwości w przenoszeniu personelu, który z tym mniejszą
trudnością ugnie się pod naciskiem naszym. Kto chce pozostać na zajmowanym
stanowisku, będzie musiał być ślepo posłuszny, żeby zasłużyć na to.

§ 17. Sędziowie w państwie syjońskim

Sędziowie nasi wybierani będą spośród takich ludzi, którzy będą dobrze
wiedzieli, że zadaniem ich jest karanie i stosowanie prawa, nie zaś marzenie o
przejawianiu liberalizmu kosztem państwowego planu wychowawczego, jak to sobie
obecnie wyobrażają goje. Przenoszenie sędziów powoduje prócz tego zmniejszenie
solidarności zbiorowej kolegów i przykuje wszystkich do interesów państwa, od
którego będzie los ich zależał. Młode pokolenie sędziów będzie wychowywane w
poglądach, że niedopuszczalne są nadużycia podobne, które by mogły zepsuć
porządek ustalony we wzajemnych stosunkach poddanych,

§ 18. Następstwa liberalizmu sędziów i
władzy gojów

Obecni sędziowie gojów pobłażliwi są dla wszystkich przestępstw, nie mają
bowiem właściwego poglądu na obowiązki swoje, a to dlatego, że władcy obecni,
mianując sędziów, nie troszczą się o wpojenie w nich poczucia obowiązku i
zrozumienia zadań. Podobnie jak zwierzęta wypuszczają potomstwo swe po zdobycz –
goje rozdają podanym swoim stanowiska zyskownie, nie myśląc nawet wyjaśnić im,
po co utworzono dane stanowisko. Z tej przyczyny rządy gojów burzone są przez
ich własne siły, przez działania ich własnej administracji.

Niechże dla rządu naszego będzie jeszcze jedną lekcją ten przykład, do jakich
wyników doprowadzają działania podobne.

§ 19. Bezwzględna walka z wolnomyślnością

Wykorzenimy wolnomyślność ze wszystkich ważnych stanowisk strategicznych w
rządzie naszym, od którego zależy wychowanie ludzi, podległych naszemu ustrojowi
społecznemu. Stanowiska takie zajmowane będą jedynie przez osoby, wykształcone
przez nas w kierunku zarządzania administracyjnego. Na ewentualny zarzut, że
dymisje starych urzędników obciążą znacznie skarb, można odpowiedzieć, że po
pierwsze w zamian utraconej posady, będą otrzymywali inną, prywatną,
przygotowaną dla nich wcześniej, po drugie zaś przypomnę, że w naszym posiadaniu
będą pieniądze całego świata, a więc rząd nie ma przyczyn liczenia się z
kosztami.

§ 20. Absolutyzm Judy

Absolutyzm nasz będzie pod każdym względem konsekwentny, to też wola nasza w
każdej decyzji będzie szanowana i wykonywana bezwzględnie. Wola ta będzie
ignorowała wszelkie szemranie, wszelkie niezadowolenie, tępiąc każdy ich przejaw
czynny przy pomocy przykładnych kar.

§ 21. Prawo kasacji

Zniesiemy prawo kasacji, pozostawiając w wyłącznym naszym rozporządzeniu, a
właściwie przekazując je władcy, bowiem nie powinniśmy pozwolić na to, by w
umysłach mogło powstać przypuszczenie, że mianowani przez nas sędziowie mogli
wydać wyrok błędny. Gdyby coś podobnego zaszło, wówczas sami skasujemy
wyrok, ukarawszy jednocześnie sędziego za niepojmowanie obowiązków – tak
przykładnie, że wypadek podobny nie powtórzy się więcej. Powtarzam, że będziemy
przecież wiedzieli o każdym kroku naszej administracji, którą trzeba tylko
pilnować, żeby naród był z nas zadowolony, ma on bowiem prawo wymagania od
dobrego rzędu również dobrego urzędnika.

§ 22. Patriarchalny rodzaj władzy
syjońskiego władcy

Rząd nasz będzie miał charakter patriarchalnej opieki ojcowskiej ze strony
naszego władcy. Naród nasz i poddani będą go uważali za ojca, dbałego o każdą
czynność, o każdy przejaw stosunku wzajemnego poddanych, oraz ich stosunku do
władcy. Wówczas w takim stopniu przejmą się myślą, że niemożliwe jest obejść się
bez takiego kierownictwa i opieki, o ile się chce żyć w spokoju, iż uznają
samowładztwo naszego władcy z czcią, zbliżoną do ubóstwiania, zwłaszcza kiedy
się przekonają, że władza funkcjonariuszy naszych nie zastępuje jego władzy,
bowiem jest tylko ślepym jej wykonaniem. Będą zadowoleni, że uregulowaliśmy
wszystko w ich życiu, jak to robią rodzice rozsądni, pragnący wychować
dzieci w zasadach posłuszeństwa i obowiązku. Wszak narody w stosunku do tajników
polityki naszej są wiecznie dziećmi. To samo i ich rządy.

§ 23. Prawo silniejszego jedynym prawem w
państwie syjońskim

Widzicie z powyższego, że despotyzm nasz ugruntowany będzie na prawie i
obowiązku: zmuszanie się do spełnienia obowiązku jest atrybucją rządu, będącego
ojcem dla poddanych. Rząd ma po swojej stronie prawo silniejszego, aby korzystać
z tego prawa do skierowania ludzkości w stronę ustroju określonego i
naturalnego, czyli w stronę posłuszeństwa. Wszystko na świecie jest posłuszne,
jeżeli nie ludziom, to okolicznościom, albo naturze własnej lecz w każdym razie
czemuś silniejszemu. Bądźmy zatem tym czymś silniejszym w imię dobra. Obowiązani
jesteśmy bez wahania poświęcać jednostki, gwałcące porządek ustalony, bowiem w
przykładnym karaniu zła spoczywa doniosłe zadanie wychowawcze.

§ 24. Król
izraelski – patriarchą świata

Kiedy król izraelski wdzieje na swoje święte czoło koronę, zaofiarowaną mu
przez Europę, z tą chwilą stanie się patriarchą świata. Ofiary niezbędne,
złożone dla niego, z powodu swej celowości nigdy nie dorównają liczbie ofiar,
złożonych w ciągu wieków przez manię wielkości, zawartą w konkurencji rządów
gojów. Król nasz będzie nieustannie obcował z narodem. wygłaszając dla niego z
trybuny przemówienia, które fama rozniesie natychmiast po całym świecie.

Wykład XVI

Całkowite zniesienie autonomii (samorządu) uniwersytetów –
Nauka prawa państwowego i spraw politycznych dla grona wybranych! – Zastąpienie
klasycyzmu – Wychowanie stanów – Sławienie panującego władcy syjońskiego –
Kasacja wolnego nauczania – Zamach na niepodległość myśli gojów – Nauka
poglądowa

§ 1. Całkowite zniesienie autonomii
(samorządu) uniwersytetów

Aby zniszczyć wszelkie siły zbiorowe, oprócz naszej, unieszkodliwimy pierwszy
stopień zbiorowości, czyli uniwersytety, przekształciwszy je w kierunku nowym.
Dyrekcja ich i profesorowie będą przygotowani do zawodu swego przy pomocy
tajnych szczegółowych programów działania, od których nie będą mogli odstępować
bezkarnie.
Profesorowie będą mianowani ze szczególną oględnością i w zupełności
zależni od rządu.

§ 2. Nauka prawa państwowego i spraw
politycznych dla grona wybranych!

Z programów wykładów uniwersyteckich wykluczymy prawo państwowe, zarówno jak
i wszystko, co dotyczy spraw politycznych. Nauki te będą wykładana niewielu
dziesiątkom osób, wybranych z liczby wtajemniczonych, dzięki wybitnym
zdolnościom. Uniwersytety nie powinny wypuszczać ze swoich murów młokosów,
smażących plany konstytucji, o których nawet ojcowie ich nie mieli nigdy
najmniejszego pojęcia.

Niewłaściwe skierowane wtajemniczenie znacznej liczby osób w sprawy polityczne
wytwarza utopistów i złych poddanych, jak to sami możecie sprawdzić na
przykładzie ogólnego wychowania gojów w tym kierunku. Dla nas było konieczne
wprowadzenie do ich wychowania tych wszystkich zasad, które tak świetnie
poderwały ich ustrój. Kiedy obejmiemy władzę, wówczas usuniemy z wychowania
wszelkie przedmioty wywołujące zamęt i uczynimy z młodzieży posłuszne dzieci
władzy.

§ 3. Zastąpienie klasycyzmu

Klasycyzm oraz wszelkie studia nad historią starożytną, zawierającą więcej
złych, niż dobrych przykładów, zastąpimy przez studia nad programem przyszłości.
Wykreślimy z pamięci ludzi wszystkie fakty z wieków minionych, niepożądane
dla nas, pozostawiając tylko te, które uwydatniają wszelkie omyłki rządów
gojów. Nauka życia praktycznego, ustroju obowiązującego stosunków wzajemnych
między ludźmi, unikania złych przykładów egoistycznych, siejących zarazę zła
oraz wszelkie podobne kwestie o charakterze wychowawczym, będą stały na czele
programu wykładów, ułożone według specjalnego planu dla stanu każdego. Nauczanie
w każdym razie nie będzie uogólniane. Podobne postanowienie sprawy jest
szczególnie ważne.

§ 4. Wychowanie stanów

Każdy stan społeczny winien być wychowany w ścisłym rozgraniczeniu
odpowiednio do pracy i przeznaczenia. Geniusze przypadkowi zawsze umieli i
będą umieli wślizgnąć się do innych stanów. Zupełnym szaleństwem byłoby dla tych
wypadków nielicznych pozwalać wchodzić do szeregów cudzym ludziom bez zdolności,
odbierając stanowiska osobom odpowiednim z pochodzenia i zajęcia. Wiecie sami,
jakie to dało wyniki gojom, którzy dopuszczali do podobnie jaskrawego nonsensu.

§ 5. Sławienie panującego władcy
syjońskiego

Chcąc, żeby władca zajął pewne miejsce w sercach i umysłach poddanych, należy
w czasie działalności jego prowadzić w szkołach i na placach publicznych wykłady
z nauczaniem o pożytkach działalności, jego znaczeniu i wszystkich dobroczynnych
zapoczątkowaniach.

§ 6. Kasacja wolnego nauczania

Skasujemy wszelkie nauczanie wolne. Młodzież ucząca się będzie miała
prawo zbierania się wraz z rodzicami w zakładach naukowych niby w klubach. W
czasie zebrań tych w dni świąteczne profesorowie będą miewali odczyty, rzekomo
wolne, na temat stosunków ludzkich, o zasadach.

§ 7. Zamach na niepodległość myśli gojów

Wiedząc, dzięki doświadczeniu wielu wieków, że ludzie żyją i powodują się
ideami, że idee te są wchłaniane za pośrednictwem wychowania dawanego z
jednakowym powodzeniem ludziom wszelkiego wieku, przy użyciu, rzecz prosta,
odmiennych systemów – połkniemy i skonfiskujemy na korzyść naszą ostatnie
przejawy niepodległości myśli, które już od dawna zwracamy w kierunku
potrzebnych nam spraw i idei.

§ 8. Nauka poglądowa

System ukrócenia myśli jest już czynny w formie tak zwanego systemu nauki
poglądowej, mającej zamienić gojów w bezmyślne, uległe zwierzęta,
potrzebujące metody poglądowej, by nauczyć się czegoś. Jeden z najlepszych
agentów naszych we Francji, mianowicie Bourgeois, ogłosił już nowy program
wychowania poglądowego.

Wykład XVII

Adwokatura – Dyskredytowanie (psucie opinii) kleru gojów –
Wolność sumienia – Plany syjońskie odnośnie dworu papieskiego – Król żydowski
papieżem, patriarchą świata – Sposoby walki z istniejącym Kościołem – Zadania
syjońskiej prasy współczesnej – Policja w państwie syjońskim – Szpiegostwo na
wzór szpiegostwa kahalnego – Nadużycia władzy

§ 1. Adwokatura

Adwokatura wytwarza ludzi zimnych, okrutnych, upartych. pozbawionych
zasad, zajmujących zawsze stanowisko bezosobowe, czysto legalne.
Przyzwyczajeni do traktowania wszystkiego z punktu widzenia korzyści dla obrony,
nie zaś z punktu dobra społecznego jej wyników – zwykle nie odmawiają podjęcia
się żadnej obrony, domagają się za wszelką cenę uniewinnienia, czepiając się
drobnych kruczków jurysprudencji i w ten sposób demoralizują sąd. Dlatego
ten zawód ściśniemy w wąskich ramkach, które sprowadzą go do sfery
urzędniczo-wykonawczej. Adwokaci zarówno jak i sędziowie, będą pozbawieni prawa
porozumiewania się ze stronami, otrzymując sprawy jedynie od władz sądowych,
badając je tylko na zasadzie podań i dowodów, broniąc klientów swoich na
zasadzie faktów, ustalonych przez badanie sądowe.

Honorarium otrzymywać będą ze względu na zalety obrony. Będą to zwykli
referenci praw na rzecz sprawiedliwości, stanowiący przeciwwagę dla
prokuratorów, którzy będą referentami na rzecz oskarżenia. Skróci to procedurę
sądową. W ten sposób wprowadzona będzie obrona uczciwa, bezstronna, nie dla
zysków lecz z przekonania. Położy to kres praktykowanemu obecnie przekupywaniu
kolegów obrońców oraz ich porozumieniu się, by tylko ten, kto zapłaci, wygrywał
sprawę.

§ 2. Dyskredytowanie (psucie opinii) kleru
gojów

Postaraliśmy się już zdyskredytować duchowieństwo gojów i w ten sposób
uniemożliwić posłannictwo jego, które obecnie mogłoby nam bardzo przeszkadzać.
Wpływy duchowieństwa maleją z dniem każdym.

§ 3. Wolność sumienia

Wolność sumienia jest teraz głoszona wszędzie, a więc lata jedynie dzielą
nas od chwili zupełnego upadku chrześcijaństwa. Z innymi wyznaniami damy
sobie radę jeszcze łatwiej lecz mówić o tym byłoby przedwcześnie. Klerykalizm
i klerykałów ujmiemy w takie karby, żeby ich wpływy zwróciły się w kierunku
odwrotnym do ich ruchu poprzedniego.

§ 4. Plany syjońskie odnośnie dworu
papieskiego

Kiedy nadejdzie chwila ostatecznego zniszczenia dworu papieskiego, wówczas
palec niewidzialnej ręki wskaże narodom w stronę dworu tego, kiedy zaś narody
rzucą się tam, wystąpimy w charakterze obrońców jego, by nie dopuścić do
znacznego upuszczenia krwi. Przy pomocy dywersji tej wedrzemy się do wnętrza
tego dworu, którego nie opuścimy, nie zniszczywszy uprzednio całej jego siły.

§ 5. Król żydowski – papieżem, patriarchą
świata

Król żydowski będzie rzeczywistym papieżem całego świata, patriarchą kościoła
międzynarodowego.

§ 6. Sposoby walki z istniejącym Kościołem

Dopóki nie wychowamy młodzieży w zasadach nowych wiar przejściowych, a
następnie – naszej, nie zaczepimy jawnie Kościoła istniejącego, który
będziemy zwalczali przez krytykę, wywołującą schizmy.

§ 7. Zadania syjońskiej prasy współczesnej

Nasza prasa współczesna w ogóle będzie piętnowała sprawy państwowe,
religijne, brak zdolności gojów, wszystko to w wyrażeniach pogardliwych, żeby na
wszelki sposób poniżyć ich tak, jak to umie zrobić tylko nasze genialne plemię.

§ 8. Policja w państwie syjońskim

Państwo nasze będzie apologią bożka Winszu, stanowiącego wcielenie tego
państwa: w stu dłoniach naszych dzierżyć będziemy sprężyny maszyny społecznej.
Będziemy wiedzieli o wszystkim bez pomocy policji urzędowej, która w formie,
opracowanej przez nas dla gojów, przeszkadza rządom widzieć wiele rzeczy.
Zgodnie z programem naszym trzecia część poddanych naszych będzie śledziła
pozostałe części w poczuciu obowiązku w myśl zasady służenia dobrowolnego
państwu. W czasie tych zajęć szpiega i denuncjanta nic nie będzie hańbiło.
Przeciwnie nawet – będzie chwalebne lecz denuncjacje bezpodstawne będą surowo
karane, by zapobiec szerzeniu się nadużyć w tym kierunku. Agenci nasi będą
należeć zarówno do wyższych, jak i do niższych klas społecznych.

Będą tu również wydawcy, drukarze, księgarze, subiekci, robotnicy, stangreci,
lokaje itd. Policja podobna nieprawna, nieupoważniona do jakiejkolwiek samowoli,
a więc pozbawiona władzy, będzie tylko świadczyła i denuncjowała. Kontrola jej
doniesień oraz ewentualne areszty będą zależne od grupy odpowiedzialnej
kontrolerów do spraw policji. Aresztowań będzie dokonywał korpus żandarmerii
oraz policja miejska. Osoba, która nie zawiadomi o czymś widzianym lub słyszanym
z zakresu kwestii politycznych, będzie pociągana do odpowiedzialności za
ukrywanie przestępstwa, o ile da się to udowodnić.

§ 9. Szpiegostwo na wzór szpiegostwa
kahalnego

Podobnie jak dziś bracia nasi pod odpowiedzialnością osobistą obowiązani
się denuncjować przed kahałem odstępców lub osoby działające przeciwko niemu –
tak samo w naszym państwie wszechświatowym wszystkich naszych poddanych
obowiązywać będzie przestrzeganie służenia państwu w tym kierunku.

§ 10. Nadużycie władzy

Organizacja taka wypleni nadużycie władzy, dokonywane przy pomocy siły,
przekupstwa, słowem to, co poprzednio wprowadziliśmy do obyczajów gojów przy
pomocy rad i teorii praw nadczłowieczeństwa. Lecz czyż inaczej moglibyśmy
osiągnąć zwiększenie przyczyn nieładu w ich administracji?

W liczbie środków odnośnych, jednym z najważniejszych są agenci, służący do
przywrócenia porządku, a posiadający możność przejawiania i rozwijania w tej
działalności samowoli, przede wszystkim zaś łapownictwa.

Wykład XVIII

Środki ochronne dla władzy syjońskiej – Nadzór nad
spiskowcami – Jawność środków obrony władzy zgubą dla tejże władzy – Ochrona
króla żydowskiego – Mistyczna powaga władzy – Aresztowania za najmniejszym
podejrzenia

§ 1. Środki ochronne dla władzy syjońskiej

Jeżeli będziemy potrzebowali zastosować wzmocnione środki ochronne
(najstraszniejsza trucizna dla powagi władzy), urządzimy wówczas symulowane
zaburzenia lub wybuch niezadowolenia, wyrażanego przez mówców uzdolnionych,
do których przyłączą się zaraz współmyślący. Da nam to powód do rewizji ze
strony sług, pracujących w policji gojów.

§ 2. Nadzór nas spiskowcami

Ponieważ większość spiskowców działa z miłości dla sztuki, z zamiłowania do
gadulstwa, nie będziemy niepokoili ich przed rozpoczęciem działań z ich strony,
lecz tylko wprowadzimy do ich sfery elementy obserwacyjne. Należy
pamiętać, że powaga władzy maleje przez wykrywanie częstych spisków: jest
niejako przyznaniem się do bezsilności lub, co jeszcze gorsze, do niesłuszności
własnej.

§ 3. Jawność środków obrony władzy – zgubą
dla tejże władzy

Wiadomo wam, że zniszczyliśmy powagę panujących przez ciągłe zamachy,
dokonywane przez agentów naszych, będących ślepymi baranami w naszym stadzie.
Wystarczy kilka zdań liberalnych, by skłonić ich do popełnienia zbrodni, byle
tylko posiadała ona zabarwienie polityczne. Zmusimy panujących do przyznania się
do bezsilności przez ogłaszanie jawnych środków ochrony i w ten sposób
zniszczymy powagę władzy.

§ 4. Ochrona króla żydowskiego

Władca nasz będzie strzeżony przez niewidoczną straż, bowiem nie dopuścimy do
tego, by powstało przypuszczenie, że istnieje przeciwko niemu spisek, z którym
nie będąc zdolny walczyć, musi się przed nim chować. Gdybyśmy dopuścili do
istnienia takiego przypuszczenia, jak to robili i robią goje – tym samym
podpisalibyśmy wyrok, jeżeli nie na niego samego, to na dynastię jego w
przyszłości niedalekiej.

Wedle ściśle zachowywanych pozorów władca nasz będzie używał władzy swej tylko
dla dobra narodu, nigdy zaś dla celów własnych lub dynastycznych. Toteż dzięki
zachowaniu podobnego decorum, władza jego będzie strzeżona przez samych
poddanych, którzy będą ją ubóstwiali, świadomi, że z nią związana jest
pomyślność każdego obywatela państwa, bowiem od władzy tej zależy porządek
ustroju społecznego. Strzec władcę jawnie, to znaczy uznać słabość organizacji
jego siły.

Władca nasz w czasie wystąpień publicznych będzie zawsze otoczony tłumem jakby
ciekawych mężczyzn i kobiet, którzy zajmą pierwsze szeregi koło niego na pozór
wypadkowo i będą rzekomo przez poszanowanie ładu wstrzymywali szeregi następne.
Będzie to przykładem powściągliwości i dla innych. Jeżeli w tłumie znajdzie się
petent, usiłujący podać prośbę, przedzierając się przez szeregi, wówczas
pierwsze z nich winny przyjąć prośbę i w oczach petenta podać ją władcy, aby
wszyscy widzieli, że prośba dosięgła celu, a więc istnieje kontrola ze strony
samego władcy. Aureola władzy wymaga dla swego istnienia by naród mógł mówić
,,gdyby o tym król wiedział!” albo: ,,król o tym wie”.

§ 5. Mistyczna powaga władz

Z chwilą utworzenia ochrony urzędowej znika powaga władzy. Każdy, kto posiada
pewną dozę śmiałości, uważa się za jej gospodarza. Wywrotowiec zyskuje
świadomość swojej siły i czeka momentu odpowiedniego do wykonania zamachu na
władzę. Gojom głosiliśmy coś wręcz przeciwnego, ale widzimy też przykłady, do
czego doprowadziły środki ochrony jawnej.

§ 6. Aresztowania za najmniejszym
podejrzeniem

Przestępcy będą u nas aresztowani przy pierwszym, o tyle o ile, uzasadnionym
podejrzeniu: nie należy w obawie popełnienia ewentualnej pomyłki dawać możność
ucieczki osobom podejrzanym o przestępstwo polityczne, za które karać będziemy
istotnie bez litości. Jeżeli do pewnego stopnia dopuszczalne jest badanie
pobudek w wykroczeniach zwykłych, to nie będzie uniewinnienia dla osób
zajmujących się kwestiami których nikt, prócz rządu, nie rozumie. Zresztą nawet
nie wszystkie rządy znają się na prawdziwej polityce.

Wykład XIX

Prawo składania próśb i projektów – Intrygi – Sposób sądzenia
przestępstw politycznych – Cel sławienia przestępstw politycznych

§ 1. Prawo składania próśb i projektów

Nie pozwalając na samodzielne zajmowanie się polityką, będziemy natomiast
popierali wszelkie podania i petycje, podające do uznania rządu różne projekty
polepszenia bytu narodu: ujawni nam to braki lub kaprysy naszych poddanych, na
które będziemy odpowiadali wykonaniem lub uzasadnionym odrzuceniem, które
uwidoczni krótkowzroczność osoby mylnie rozumującej.

§ 2. Intrygi

Intrygi nie są czymś innym, jak szczekaniem pieska na słonia. W oczach rządu
dobrze zorganizowanego pod względem społecznym, nie zaś policyjnym, piesek
szczeka na słonia, nie uświadamiając sobie jego siły i powagi. Wystarcza na
przykładzie wybitnym okazać doniosłość tych dwu czynników – a wkrótce pieski
przestaną szczekać. Będą nawet kręciły ogonami na widok słonia.

§ 3. Sposób sądzenia przestępstw
politycznych

Chcąc przestępców politycznych pozbawić nimbu dzielności, będziemy ich
sadzali na ławie oskarżonych obok złodziejów, zabójców oraz innych brudnych i
wstrętnych przestępców. Wówczas w umysłach ogółu zjednoczy się pojęcie
takich przestępstw politycznych.

§ 4. Cel sławienia przestępstw politycznych

Usiłowaliśmy i, o ile mi się zdaje, osiągnęliśmy to, że goje nie odgadli
takiego sposobu walki z intrygami. W tym celu w prasie i przemówieniach, a
pośrednio nawet w rozsądnie ułożonych podręcznikach historii, reklamowaliśmy
męczeństwo przestępców politycznych, poniesione za ideę pomyślności powszechnej.
Reklama ta powiększyła szeregi wolnomyślnych i znęciła gojów do szeregów naszego
inwentarza żywego.

Wykład XX

Program finansowy – Podatek postępowy – Pobory postępowe w
markach – Kasa funduszów państwa – Papiery procentowe i zastój w obrocie –
Sprawozdanie finansowe i kontrola kas państwowych – Zniesienia reprezentacji –
Zastój kapitałów – Emisja pieniędzy – Waluta złota – Waluta oparta na wartości
siły roboczej – Budżet w państwie syjońskim – Pożyczki państwowe – Serie
papierów jednoprocentowych – Papiery przemysłowe w państwie syjońskim – Władcy
gojów, faworyci i agenci syjońscy.

§ 1. Program finansowy

Dziś zajmujemy się programem finansowym, który umieściłem na końcu referatu
mego jako najtrudniejszy, ostateczny i zdecydowany punkt planów naszych.
Zaczynając referat, przypominam wam to, co wzmiankowałem wcześniej, że o
wyniku ogólnym działań naszych decyduje sprawa cyfr.

Z chwilą objęcia władzy rząd nasz samowładczy będzie unikał, w myśl zasady
samozachowawczej, zbyt wielkiego obciążenia nas podatkami, nie zapominając swej
roli ojca i opiekuna, ponieważ jak organizacja państwa pociąga znaczne koszty,
niezbędne jest posiadać odpowiednie fundusze. Dlatego też należy ze szczególną
skrupulatnością opracować sprawę równowagi pod tym względem.

§ 2. Podatek postępowy

Rząd nasz, przy którym król będzie miał fikcję legalną posiadania wszystkiego,
znajdującego się w państwie (łatwo to wprowadzić w czyn) – ma prawo uciekania
się do uprawnionego wycofania wszelkich sum, a to w celu regulowania ich obrotu
w państwie. Wynika stąd, że pobieranie podatków najlepiej zacząć od podatku
postępowego od własności. W ten sposób podatki będą spłacane bez zbytniego
obciążenia lub rujnowania, jako procent odpowiedni od majątku.

Bogacze winni rozumieć, że obowiązkiem ich jest oddawać część swego nadmiaru
na użytek państwa, bowiem państwo to gwarantuje im pewność władania majątkiem
pozostałym oraz zyski uczciwe. Mówię – uczciwe, gdyż kontrola nad majątkami
uniemożliwia grabieże uprawnione. Powyższa reforma społeczna musi iść z góry,
przyszedł już bowiem na nią czas i niezbędna jest, jako gwarancja pokoju.

Podatek, pobierany od nędzarza, jest nasieniem rewolucji i szkodzi państwu,
tracącemu wielkie w pogoni za małym.

Niezależnie od tego podatki, obciążające kapitalistów, zmniejszają wprost
bogactwa w rękach prywatnych, w których obecnie skoncentrowaliśmy je, jako
przeciwwagę rządowej siły gojów – finansów państwa.

Podatek, zwiększany procentowo w stosunku do kapitału, da znacznie większy
dochód, niż obecnie podatki osobiste lub cenzusowe. Są one obecnie z
korzyścią dla nas jedynie z tego powodu, że wzniecają wzburzenie umysłów i
niezadowolenie między gojami.

Siła, o którą oprze się król nasz, polega na równowadze i gwarancji pokoju:
dla utrzymania ich kapitaliści muszą ustąpić coś ze swoich dochodów, aby
zapewnić bezpieczeństwo działania maszynie państwowej. Potrzeby państwa winni
pokrywać ci, dla których nie jest to ciężarem i ci którzy mają co dać. Środek
ten wypleni nienawiść biedaka do bogacza, w którym biedak będzie widział
niezbędna podporę finansową państwa, budowniczego pomyślności i pokoju, bowiem
zrozumie, że bogacze dostarczą środków niezbędnych dla osiągnięcia tego.

Żeby płatnicy inteligentni nie czuli się zbyt pokrzywdzeni przez opłaty nowe,
będą otrzymywali dokładne sprawozdania co do dysponowania nimi. Wyjątek w tym
względzie będą stanowiły sumy, przeznaczone na pokrycie potrzeb tronu i
administracji.

Panujący nie będzie posiadał majątku własnego, bowiem wszystko, co jest w
państwie, stanowi jego własność. W przeciwnym razie powstałaby sprzeczność,
posiadanie funduszów osobistych pociągnęłoby za sobą skasowanie prawa do
własności powszechnej.

Krewni panującego, prócz następców, utrzymywanych kosztem państwa, będą
zajmowali stanowiska urzędników państwowych lub pracowali, aby zyskać prawo
własności; przywileje krwi królewskiej nie powinny służyć do rozkradania skarbu
państwa.

§ 3. Pobory postępowe w markach

Akty kupna i sprzedaży, otrzymywanie pieniędzy, spadków, będą obciążone
postępowym poborem w markach. Nieujawnione przez pobór ten, bezwarunkowo imienne
cedowanie własności pieniężnej lub wszelkiej innej, obciąży poprzedniego
posiadacza opłatą części odpowiedniej podatku za czas od dokonania transakcji do
chwili wykrycia, że nie była zameldowana. Dokumenty cedujące winny być co
tydzień składane w miejscowej kasie rządowej ze wskazaniem imienia, nazwiska,
miejsca stałego zamieszkania byłego i nowego posiadacza. System cedowania
imiennego winien być stosowany począwszy od określonej sumy poborów, wyższej niż
zwykłe koszty aktów kupna i sprzedaży rzeczy niezbędnych. Akty te będą opłacały
tylko podatek w markach, wynoszący określony procent od jednostki.

A teraz policzcie, ilukrotnie podatki takie pokryją dochody państwa gojów?

§ 4. Kasa funduszów państwa

Kasa funduszów państwa będzie zawierała określony zapas gotowizny, sumy zaś
przewyższające tan zapas, winny być zwracane do obiegu. Z sum tych będą
organizowane roboty publiczne. Inicjatywa robót takich, wypływająca ze źródeł
urzędowych, przywiąże klasą pracującą do interesów państwa i do władców. Część
sum tych obracana będzie również na nagrody za wynalazki i produkcję.

W żadnym razie nie należy zatrzymywać gotówki w kasach ponad ową ilość
określoną, obliczoną hojnie, bowiem pieniądz powinien być w obrocie, wszelki zaś
zastój w tym kierunku odbija się zgubnie na biegu spraw mechanizmu państwowego,
dla którego pieniądz stanowi rodzaj smaru; przerwa w stosowaniu smaru może
zatrzymać bieg prawidłowy mechanizmu.

§ 5. Papiery procentowe i zastój w obrocie

Zamiana części znaków obiegowych przez papiery procentowe wywołała właśnie
zastój w obrocie. Skutki tego są już dostatecznie widoczne.

§ 6. Sprawozdania finansowe i kontrola kas
państwowych

Biuro sprawozdawcze będzie również przez nas zorganizowane. Władca nasz
będzie mógł znaleźć tam w każdej chwili sprawozdanie szczegółowe z przychodu i
rozchodu państwa z wyjątkiem sprawozdania za miesiąc, bieżący, jeszcze nie
zastawionego.

Jedyną osobą, która nie będzie miała przyczyn do grabienia kas państwowych,
będzie właściciel ich, a nasz władca, dlatego też jego kontrola usunie możliwość
marnowania, lub roztrwonienia funduszów.

§ 7. Zniesienie reprezentacji

Wszelka reprezentacja dla etykiety będzie skasowana, jako odbierająca władcy
czas cenny, potrzebny do kontrolowania i obmyślania. Wówczas potęga władcy nie
będzie się rozdrabniała na faworytów, otaczających tron dla dodania mu blasku
wspaniałości i przywiązujących wagę jedynie do spraw własnych, nie zaś do
interesów państwowych

§ 8. Zastój kapitałów

Przesilenia ekonomiczne wywołaliśmy u gojów przez wycofanie pieniędzy z
obiegu. Wielkie kapitały pozostawały w zastoju i wypompowywały pieniądze z
państw, które zmuszone bywały do zwrócenia się o pożyczkę dla tychże kapitałów.
Pożyczki te obciążyły procentami finanse państwa, oddały je kapitałom we
władanie pańszczyźniane.
Koncentracja przemysłu w rękach kapitalistów, którzy zagarnęli cały
przemysł ludowy, wyssała z ludu, a tym samym i z państwa, wszelkie soki.

§ 9. Emisja pieniędzy

Obecne emitowanie znaków pieniężnych nie odpowiada zapotrzebowaniu, toteż nie
może zaspokoić wszystkich potrzeb. Emisje pieniędzy powinny być zastosowane do
przyrostu ludności, przy czym dzieci powinny być wliczane również.
Skontrolowanie emisji tej jest sprawą zasadniczą dla całego świata.

§ 10. Waluta złota

Wiecie o tym, że waluta złota była zgubą dla państw, które ją wprowadziły,
bowiem nie mogła zaspokoić popytu na pieniądze, tym więcej, że wycofaliśmy, o
ile było to możliwe, złoto z obiegu.

§ 11. Waluta oparta na wartości siły
roboczej

U nas powinna być wprowadzona waluta, oparta na wartości siły roboczej. Może
być na przykład papierowa albo drewniana. Dokonamy emisji według potrzeb
normalnych każdego, poddanego, powiększając emisję w stosunku do ilości urodzeń,
zmniejszając zaś odpowiednio do śmiertelności. Obliczeniami będziemy zarządzał
każdy departament (jednostka administracyjna francuska), każdy okręg.

§ 12. Budżet w państwie syjońskim

Aby uniknąć opóźnienia w asygnowaniu pieniędzy na potrzeby państwa, dekret
władcy będzie określał wysokość sum i terminy wypłaty; sposób ten usunie
protektorat rządu nad jednymi instytucjami ze szkodą dla innych.

Budżety dochodów i wydatków będą prowadzone równolegle, by jeden nie
zaciemniał drugiego.

Projektowane przez nas reformy zasad instytucji finansowych gojów,
przyobleczemy w takie kształty, że nie zatrwożą one nikogo. Wykażemy niezbędność
reform z powodu tego homerycznego nieporządku, do którego doszedł nieład
finansowy u gojów. Nieład ten, jak wskażemy, polega na tym, że po pierwsze goje
zaczynają od naznaczania budżetu zwykłego, który z roku na rok wzrasta.
Przyczyna jest ta, że budżet ten zachowany jest przez pół roku, po czym żądany
jest budżet uzupełniający, którym szafują przez trzy miesiące, następnie –
budżet dodatkowy, wszystko zaś kończy się budżetem likwidacyjnym. Ponieważ zaś
budżet na rok następny obliczany bywa odpowiednio do sumy ogólnej, budżet roczny
potraja się w ciągu 10 lat. Okres pożyczek, który nastąpił bezpośrednio
potem, dokonał reszty i doprowadził wszystkie państwa gojów do bankructwa.
Rozumiecie dobrze, że gospodarka podobna, której nauczyliśmy gojów, nie może być
zastosowana u nas.

§ 13. Pożyczki państwowe

Każda pożyczka dowodzi niemocy państwa oraz niezrozumienia praw
państwowych. Pożyczki, niby miecz Damoklesa, wiszą nad głowami władców, którzy
zamiast czerpać z kieszeni podanych przy pomocy podatków chwilowych, idą prosić
naszych bankierów o jałmużnę. Pożyczki zewnętrzne, są to pijawki których nie
ma możności odjęcia od ciała państwowego, dopóki same nie odpadną lub też
państwo nie odrzuci ich. Państwa gojów nie tylko nie zrzucają ich lecz nawet
przystawiają ciągle, toteż muszą zginąć wskutek dobrowolnej utraty krwi.
Czyż pożyczka, zwłaszcza zewnętrzna, jest właściwie czym innym? Pożyczka jest to
wystawianie przez państwo weksli, stanowiących zobowiązanie procentowe,
odpowiednie do sumy kapitału pożyczanego.
Jeżeli pożyczka jest na 5 procent, to w ciągu 20 lat państwo wypłaci sumę
procentową równą sumie pożyczki, w ciągu 40 lat podwójną, w ciągu 60 potrójną, a
dług pozostanie długiem.

Z obrachunku powyższego staje się widoczne, że przy formie podatki
pogłównego państwo odbiera biedakom ostatnie grosze, by móc zaspokoić bogaczy
cudzoziemskich, od których pożyczyło pieniędzy, zamiast zebrać te grosze na
potrzeby swoje bez płacenia procentów.

Dopóki pożyczki były wewnętrzne, goje przenosili pieniądze z kieszeni biedaków
do kas kapitalistów. Z chwilą, kiedy przepłaciliśmy osobę odpowiednią, żeby
przenieść pożyczki na grunt zewnętrzny, wówczas zasoby wszystkich państw
popłynęły do kas naszych i wszyscy goje zaczęli nam płacić haracz poddańczy.

Lekkomyślność gojów panujących w stosunku do spraw państwa, sprzedajność
ministrów lub ignorancja w zakresie spraw finansowych innych osób, stojących u
steru, spowodowały zadłużenie państw w kasach naszych zobowiązaniami,
niemożliwymi do spłacenia. Ale ileż pracy i pieniędzy kosztowało nas to!

§ 14. Serie papierów jednoprocentowych

Do zastoju gotówki nie dopuścimy; nie będzie też państwowych papierów
procentowych, prócz serii jednoprocentowych. Nie chcemy, żeby opłacanie
procentów oddawało potęgę państwa do wyssania pijawkom. Prawo emisji papierów
procentowych będzie przysługiwało jedynie towarzystwom przemysłowym, którym
nietrudno będzie z zysków pokrywać procenty. Państwo z pieniędzy pożyczonych nie
ma dochodów, bowiem zużywa pożyczki na wydatki, nie zaś na operacje.

§ 15. Papiery przemysłowe w państwie
syjońskim

Papiery przemysłowe będą kupowane również i przez państwo, które zamiast
płacić jak obecnie, daninę od pożyczek, stanie się z wyrachowania wierzycielem.
Sposób ten usunie zastój pieniędzy, pasożytnictwo i lenistwo, pożyteczne dla nas
u gojów niezależnych, lecz niepożądane w sferze, objętej rządami naszymi.

Jakaż to jaskrawa niedomyślność ze strony zwierzęcych umysłów gojów, która
znajduje wyraz w tym, że pożyczając od nas na procent, nie rozumieli, iż tę samą
sumę z dodatkiem procentów czerpali z własnych kieszeni państwowych, by
uregulować wierzytelności nasze. Cóż było prostszego, nad wzięcie potrzebnych
sum wprost od własnych poddanych. Jednocześnie dowodzi to genialności
naszego umysłu wybranego, bowiem umieliśmy przedstawić sprawę pożyczek w sposób
taki. że goje upatrzyli w nich nawet korzyść własną.

Obliczenia nasze, które przedstawimy w odpowiednim czasie i w oświetleniu
doświadczeń wielowiekowych, dokonanych przez nas i na państwach gojów – będą
odznaczały się jasnością, ścisłością i udowodnią wszystkim pożytek, płynący z
reform naszych.
Jednocześnie położy to kres nadużyciom, które pozwoliły nam owładnąć
gojami, lecz które nie będą tolerowane w naszym państwie.

System obrachunków zorganizujemy w sposób taki, że ani władca, ani najniższy z
urzędników nie będzie w stanie wydać nawet najmniejszej kwoty bez naruszenia
równowagi tego, na co była przeznaczona lub użyć ją inaczej, niż to wskaże
określony plan działania. Rządzić bez planu określonego jest rzeczą niemożliwą.
Krocząc drogą określoną, lecz z zasobami nieokreślonymi, giną bohaterowie.

§ 16. Władcy gojów, faworyci i agenci
syjońscy

Władcy gojów, usunięci zgodnie z radami naszymi od prac państwowych dla
zajęcia się przyjęciami, etykietą, uciechami – służyli za parawan rządom naszym.
Sprawozdania faworytów, zstępujących swych w dziedzinie spraw, układane były
przez agentów naszych i zaspokajały za każdym razem umysły krótkowzroczne
obietnicami, że przewidywane są w przyszłości oszczędności i ulepszenia. Z
jakiego źródła oszczędności? Z podatków nowych? – mogli zapytać, lecz nie
zapytali czytając nasze sprawozdania i projekty. Wiecie, do czego
doprowadziła ich podobna obojętność, do jakiego rozstroju finansowego, pomimo
bezwzględnej zadziwiającej pracowitości ich ludów?!

Wykład XXI

Pożyczki wewnętrzne – Pasywa (niedobory, długi) i podatki –
Konwersje (zamiany długów państwowych na inne) i bankructwa – Kasy oszczędności
i renta – Kasacja giełd – Taksowanie walorów przemysłowych

§ 1. Pożyczki wewnętrzne

Do tego, co powiedziałem na poprzednim zebraniu, dodam jeszcze wyjaśnienie
odnośnie pożyczek wewnętrznych. O zewnętrznych nie będę już mówił, bowiem one
zasilały nas pieniędzmi narodowymi gojów, dla naszego zaś państwa cudzoziemcy
nie będą istnieli, jak w ogóle cośkolwiek zewnętrznego.
Korzystaliśmy ze sprzedajności administratorów oraz z niedbalstwa władców,
aby otrzymywać kwoty podwójne, potrójne itd., pożyczając rządom gojów pieniądze
zupełnie ich państwom niepotrzebne. Czyżby kto mógł czynić coś podobnego w
stosunku do nas? Toteż wyjaśnię szczegółowo jedynie sprawę pożyczek
wewnętrznych. Ogłaszając zawarcie pożyczki podobnej, państwa otwierają zapisy na
weksle swoje, czyli na papiery procentowe. By uczynić je dostępnymi dla
wszystkich, cena naznaczona bywa od setek tysięcy, przy czym pierwsi odbiorcy
otrzymują rodzaj rabatu. Nazajutrz cena bywa podniesiona, rzekomo dlatego, że
wszyscy rzucili się do kupowania pożyczki. Po kilkunastu dniach kasy są tak
przepełnione, że nie wiadomo co robić z pieniędzmi (po cóż było je brać?).
Zapasy pokrywają rzekomą pożyczkę kilkakrotnie: na tym polega cały efekt! Oto
jakim zaufaniem cieszą się weksle państwa!

§ 2. Pasywa (niedobory, długi) i podatki

Kiedy już odegrano powyższą komedię, powstaje fakt wytworzonych pasywów, przy
czym bardzo ciężkich. Dla pokrycia procentów trzeba zaciągnąć nowe pożyczki,
nie umarzające, lecz powiększające dług zasadniczy. Po wyczerpaniu kredytu,
trzeba przy podatkach opłacać procenty od długu, lecz nie sam dług. Podatki
te są to pasywa, używane na pokrycie pasywów…

§ 3. Konwersje (zamiany długów państwowych
na inne) i bankructwa

Z kolei następuje czas konwersji, które zmniejszają sumę procentów lecz
nie sam dług i nie mogą być dokonane bez zgody wierzycieli: przy ogłaszaniu
konwersji proponowany jest zwrot pieniędzy osobom, które nie chcą konwertować
swych walorów. Gdyby wszyscy posiadacze nie zgodzili się na nią, wówczas państwa
złapałyby się na własną wędkę, bowiem okazałoby się dłużnikami niewypłacalnymi.
Na szczęście nie znający się na sprawach finansowych wierzyciele rządów gojów
zawsze woleli straty na kursie i zmniejszenie procentu, niż ryzyko nowej lokaty,
co niejednokrotnie pozwalało państwom pozbyć się wielomilionowych pasywów.
Obecnie przy pożyczkach zewnętrznych, goje nie mogą urządzać takich figielków,
wiedzą bowiem, że zażądamy zwrotu pieniędzy.

W ten sposób wykazanie niewypłacalności najlepiej dowiedzie krajom braku
związku między interesami narodów i ich rządów.

§ 4. Kasy oszczędności i renta

Zwracam pilną uwagę waszą na tę okoliczność oraz na następującą: obecnie
wszystkie pożyczki wewnętrzne skonsolidowane są przez tzw. długi lotne tj. o
mniej więcej bliskich terminach. Długi te są to pieniądze czerpane z kas
oszczędnościowych i zapasowych. Pozostając przez czas dłuższy w dysponowaniu
państwa, fundusze te ulatniają się na pokrycie procentów od pożyczek
zagranicznych. Fundusze kas zamieniane są przez rentę na taką samą. Owa renta
zatyka wielkie dziury w skarbie państw gojów.

5. Kasacja giełd

Wstąpiwszy na tron wszechświatowy, skasujemy bezwzględnie wszelkie podobne
wykręty finansowe, jako nie odpowiadające interesom naszym. Zniesione będą
również giełdy pieniężne, bowiem nie pozwolimy, by powaga władzy naszej chwiała
się wskutek fluktuacji cen walorów naszych. Cena ich będzie określona przez
prawo w stosunku do wartości istotnej bez możności zwyżki lub też zniżki. Od
tego zaczęliśmy nasze operacje z walorami gojów.

§ 6. Taksowanie walorów przemysłowych

Giełdy zastąpimy przez olbrzymie instytucje rządowe do taksowania walorów
przemysłowych w myśl względów państwowych. Instytucje te będą w możności
rzucenia w jednym dniu na rynek papierów za 500 milionów lub nabycia ich za taką
sumę. W ten sposób wszystkie przedsiębiorstwa przemysłowe będą zależne od
nas. Możecie wyobrazić sobie, jaką przez to zyskamy potęgę.

Wykład XXII

Tajemnica przyszłości – Wielowiekowe zło fundamentem
przyszłego dobra – Aureola władzy i mistyczna cześć dla niej.

§ 1. Tajemnica przyszłości

We wszystkim, o czym wam dotychczas mówiłem, starałem się szczegółowo
zarysować przed wami tajemnicę faktów obecnych i minionych, doniosłych zdarzeń w
niedalekiej już przyszłości oraz tajniki zasad nowych stosunków z gojami i
operacji finansowych. Na ten temat muszę jeszcze wiele dorzucić.
W naszych rękach powstanie największa siła współczesna – złoto: w ciągu dwóch
dni możemy z kas naszych wydostać dowolną ilość złota.

§ 2. Wielowiekowe zło fundamentem
przyszłego dobra

Czyż trzeba jeszcze dodawać, że królowanie nasze dane jest od Boga?! Czyż
posiadanie takich bogactw nie jest dowodem, że całe zło, którego musieliśmy się
dopuszczać w ciągu tylu wieków, w wyniku doprowadziło do dobra, do wprowadzenia
ładu we wszystkim! Ład będzie zaprowadzony, chociaż przy użyciu pewnej przemocy.
Będziemy musieli dowieść, że jesteśmy dobroczyńcami, przywracającymi dobro
istotne i wolność osobistą. Wyjaśnimy wszystkim, że wolność nie polega na
samowoli i wyuzdaniu, zarówno jak siła i godność nie stanowią prawa do głoszenia
zasad wywrotowych w rodzaju swobody sumienia, równości itd., że wolność osobista
w każdym razie nie daje prawa podniecania siebie i innych przez wygłaszanie
wstrętnych przemówień na zebraniach bezładnych; lecz wolność istotna to
nietykalność obywateli, stosujących się dokładnie i uczciwie do praw współżycia,
że godność ludzka zawarta jest w poczuciu prawa, oraz w zrozumieniu bezprawia,
nie zaś tylko w fantazjowaniu na temat własnego Ja.

§ 3. Aureola władzy i mistyczna cześć dla
niej

Władza nasz będzie wsławiona, bowiem będzie potężna oraz będzie rządziła i
kierowała zamiast wlec się za przywódcami i mówcami, rzucającymi wyrazy
bezsensowne, nazywane wielkimi zasadami, a będące ściśle mówiąc, niczym innym,
jak utopią. Władza nasza będzie twórczynią porządku, w którym zawarte jest całe
szczęście ludzkie. Aureola tej władzy wzbudzi dla niej mistyczną cześć narodów,
które przed nią ukorzą się. Prawdziwa siła nie zrzeka się żadnych praw, nawet
Boskich; nikt nie śmie zbliżyć się do niej z zamiarem odebrania choć źdźbła jej
potęgi.

Wykład XXIII

Zmniejszenie wyrobu przedmiotów zbytku – Strajki w państwie
syjońskim – Zakaz pijaństwa w państwie syjońskim – Zabicie dotychczasowego
zdemoralizowanego społeczeństwa i wskrzeszenie go w nowej postaci –
Zadania
wybrańca Bożego

§ 1. Zmniejszenie wyrobu przedmiotów zbytku

Chcąc przyzwyczaić narody do posłuszeństwa, należy nauczyć je skromności,
trzeba więc będzie zmniejszyć wyrabianie przedmiotów zbytku. Przywrócimy
przemysł ludowy, co poderwie kapitały prywatne fabrykantów. Jest to niezbędne,
bowiem wielcy fabrykanci podniecają, choć nie zawsze świadomie, masy robotnicze
przeciwko rządowi.

§ 2. Strajki w państwie syjońskim

Przemysł ludowy nie zna strajków, okoliczność ta jednoczy go z ustalonym
ustrojem, a więc i z solidarnością władzy. Strajki jest to sprawa
najniebezpieczniejsza dla rządu. Skończą się one z chwilą, kiedy my posiądziemy
władzę.

§ 3. Zakaz pijaństwa w państwie syjońskim

Pijaństwo będzie również zakazane przez prawo i karane, jako występek przeciw
człowieczeństwu ludzi, zmieniających się pod wpływem alkoholu w zwierzęta.

Poddani, powiadam, ulegają ślepo tylko silniej, niezależnej od nich władzy, w
której znajdują obronę i poparcie przeciwko razom biczów socjalnych. Nic im z
anielskiej duszy władcy. Muszą w nim widzieć uosobienie siły i potęgi.

§ 4. Zabicie dotychczasowego
zdemoralizowanego społeczeństwa i wskrzeszenie go w nowej postaci

Władca, który zastąpi istniejące obecnie rządy, wegetujące wśród społeczeństw
zdemoralizowanych przez nas, burzących się nawet przeciwko władzy Boskiej,
dotkniętych pożarem anarchii – winien przede wszystkim zająć się gaszeniem tego
ognia, trawiącego wszystko. Dlatego też powinien zabić takie społeczeństwa,
chociażby zatopiwszy je w ich krwi własnej, aby je wskrzesić pod postacią
prawidłowo zorganizowanego wojska, walczącego świadomie z wszelką zarazą, mogącą
dotknąć organizm państwowy.

§ 5. Zadanie wybrańca Bożego

Ten wybraniec Boży przeznaczony jest do złamania sił rządzonych przez
instynkt, nie zaś przez rozum, przez zwierzęcość, lecz nie przez
człowieczeństwo. Siły te triumfują obecnie w przejawach grabieży i wszelkich
gwałtów pod maską wolności i prawa. Zburzyły one cały porządek społeczny, by na
nim wznieść tron króla żydowskiego, lecz rola ich się skończy z chwilą, kiedy on
obejmie władzę. Wówczas trzeba będzie je znieść z jego drogi na której nawet
pyłek nie powinien pozostać.

Wówczas będziemy mogli powiedzieć do narodów: dziękujcie Bogu i padnijcie na
twarz przed tym, który ma na czole pieczęć przeznaczenia. Gwiazdą jego kierował
sam Bóg, bo nikt inny, tylko ów wybraniec mógł uwolnić was od wszystkich rzeczy
zgubnych i od wszelkiego zła.

Wykład XXIV

Umocnienie podstaw dynastii króla Dawida – Przysposobienie
króla – Usuwanie bezpośrednich następców królewskich – Kto godny będzie tronu w
państwie syjońskim? – Król i trzej wtajemniczający go – Król-los – Królami
syjońskimi – tylko ludzie wybitnie inteligentni – Król i naród – Nieskazitelność
powierzchowności moralnej króla żydowskiego

§ 1. Umocnienie podstaw dynastii króla
Dawida

Przejdę obecnie do sprawy omówienia podstaw dynastii króla Dawida, które
będzie polegało na tym przede wszystkim, co zawierało w sobie siłę niezbędną do
utrzymania przez mędrców naszych kierownictwa spraw wszechświatowych, do
kierowania kształceniem myśli ludzkości całej.

§ 2. Przysposabianie króla

Kilku członków rodu dawidowego będzie przysposabiało królów oraz ich
następców, kierując się nie prawem dziedzictwa, lecz zdolnościami wybitnymi. Ci
będą wtajemniczali króla w najtajniejsze szczegóły polityki, w plany rządu, tak
jednak, by nikt tajemnic tych nie poznał.

Postępowanie podobne będzie miało na celu zaznaczenie wobec wszystkich, że
rządy nie mogą być powierzane nikomu nie wtajemniczonemu w arkana sztuki
rządzenia.

Tylko osobom takim będzie wykładane zastosowanie praktyczne planów
wymienionych przez porównywanie doświadczeń wielowiekowych, wszelkie obserwacje
drogami ekonomiczno-politycznymi oraz naukami społecznymi, słowem – całkowity
duch spraw i ustalony sposób rządów.

§ 3. Usuwanie bezpośrednich następców
królewskich

Następcy bezpośredni często będą usuwani od tronu, o ile w okresie nauki
ujawnią lekkomyślność, słabość charakteru lub inne zgubne dla władzy
właściwości, wytwarzające niezdolność rządzenia, a same przez się zgubne dla
celów królowania.

§ 4. Kto godny będzie tronu w państwie
syjońskim?

Jedynie osoby bezwzględnie odpowiednie do stanowczego, bodajby okrutnego,
lecz niezachwianego sprawowania rządów, otrzymają ich ster od mędrców naszych. W
razie przejawienia upadku woli lub innych cech ujemnych, królowie winni będą, w
myśl prawa, oddawać rządy do innych rąk odpowiednich.

§ 5. Król i trzej wtajemniczający go

Plany działań królewskich w chwili bieżącej, a tym bardziej plany przyszłe,
nie będą znane nawet tym, którzy będą nazywani najbliższymi doradcami króla.
Jedynie król i trzej wtajemniczający go będą znali przyszłość.

§ 6. Król-los

W osobie króla, rządzącego z niewzruszoną siłą dobą i ludzkością, wszyscy
będą widzieli niejako los i jego drogi niewidome. Nikt nie będzie wiedział, co
chce osiągnąć król przez rozporządzenia swoje, a więc też nikt nie będzie śmiał
zagrodzić drogi do niewiadomego.

§ 7. Królami syjońskimi – tylko ludzie
wybitnie inteligentni

Rzecz prosta, konieczne jest, żeby rezerwuar umysłowy królów odpowiadał
zawartemu w nim planowi rządzenia. Oto dlaczego król będzie mógł objąć rządy nie
inaczej, jak po zbadaniu umysłowości przez wymienionych mędrców.

§ 8. Król i naród

Żeby naród znał i kochał swego króla konieczne jest, by władca prowadził na
placach publicznych rozmowy z narodem. Doprowadzi to do niezbędnego połączenia
dwóch sił, rozdzielonych obecnie przez nas przy pomocy terroru.

Terror ten był od czasu pewnego niezbędny dla nas, by te siły rozdzielone
podpadły pod władzę naszą.

§ 9. Nieskazitelność powierzchowności
moralnej króla żydowskiego

Król żydowski nie może ulegać władzy swych namiętności, a zwłaszcza –
lubieżności. Żadna z właściwości jego charakteru nie może pozwolić na panowanie
instynktów zwierzęcych nad umysłem. Lubieżność najwięcej osłabia zdolności
umysłowe i zaciemnia jasność poglądów, zwracając myśli w kierunku najgorszej,
zwierzęcej strony działań ludzkich.

Punkt oparcia ludzkości, jakim będzie władca wszechświata ze świętego nasienia
dawidowego, winien złożyć ludowi w ofierze wszelkie skłonności osobiste.
Władca musi być pod każdym względem bez zarzutu.

---

 

źródło: Internet (cytowana strona już nie istnieje)